"En Debora, een vrouw die een profetes was, de vrouw van Lappidoth, die gaf in die tijd als richter leiding aan Israël." (Richteren 4:4)
Vrouwen kunnen niet regeren en ze mogen het niet ook. Een term die ik vroeger vaak hoorde. Regeren was voorbestemd aan mannen. En natuurlijk, in de Bijbel zien we vooral mannen regeren. Deels zal dit ook wel met de cultuur te maken hebben gehad, maar toch, als je goed leest hebben vrouwen bewust of onbewust meer te vertellen dan we denken. En welke man heeft soms niet het gevoel dat zijn vrouw toch wel keuzes maakt waarbij je het gevoel hebt, de controle te verliezen. En man is het hoofd van het gezin, dat is wel duidelijk, maar of een vrouw daarmee niet zou mogen regeren is de vraag.
De Bijbel maakt het ons dan ook niet bepaald makkelijk als je dit standpunt wilt verdedigen. Al vroeg in de Bijbel komen we Debora tegen. Zij was een richteres. Dat is nogal wat in die tijd. Een vrouw die rechtsprak, een vrouw in die tijd, dat was totaal vreemd. Het opmerkelijke van Debora is, dat er maar weinig over haar bekend is. Ze geeft leiding aan het volk, ze is een richteres, maar ze is ook een profetes. En dat blijkt wel uit haar woorden. Maar het blijkt ook dat haar woorden soms niet bepaald serieus genomen worden. Ze heeft blijkbaar een duidelijk spreken van God gehoord en heeft dat ook bekend gemaakt. God heeft duidelijk gemaakt dat Israël de strijd aan moest gaan en zou overwinnen over Sisera.
Wat betekent het als God je duidelijk zegt wat er moet gebeuren? Het betekent vooral dit: Je moet je dan dus ook geen zorgen over het vervolg maken. Als God zegt dat Hij een vijand in je handen zal geven, dan moet je ook niet bang zijn om de strijd aan te gaan, want God gaat in de zegen gewoon mee. Als je daar over nadenkt, dan blijkt Debora een grote gelovige te zijn. Je merkt het aan de manier waarop ze Barak laat halen. Ze laat hem zeggen: "Heeft de HEERE niet geboden?" Ze zegt zoiets als: "Ben je doof, ik ben toch duidelijk geweest, waar blijf je met je leger."
Maar Barak blijkt nogal een angsthaas te zijn en dat in tegenstelling tot Debora. Hij neemt haar leiderschap ook niet bepaald serieus. En blijkbaar denkt hij nog steeds dat dit mis dreigt te gaan. En wat een opmerkelijk actie haalt hij dan uit door te zeggen dat hij alleen de strijd aan wil gaan als Debora meegaat in de strijd. En dat is een opmerkelijke zaak. Vrouwen horen geen oorlog te voeren. Maar ook dan blijkt Debora sterk te zijn in haar vertrouwen in God: Natuurlijk, ze gaat mee en waar zou je ook bang voor zijn als God zegt dat je kunt gaan.
Wat een vertrouwen in God heeft deze vrouw. Een vrouw met profetische gaven die Gods woorden onvoorwaardelijk durft te gehoorzamen. Wat God zegt, voert ze uit zonder angst. Dat is een krachtig voorbeeld van geloof. Want hoe vaak reageren wij al Barak? Nog een keer redeneren en nog een keer bedenken dat het ook misschien wel anders kan. Maar Debora vertrouwt God op Zijn persoonlijke woord aan haar.
Gebed: Heer, wat een vertrouwen straalt Debora uit in haar leven. Meer wil ik gewoon luisteren naar Uw stem en gewoon daarop reageren.
