Thema: Gelukkig met de psalmen
“Welzalig de mens van wie de kracht in U is – in hun hart zijn de gebaande wegen.” (Psalm 84:6 – HSV)
“Gelukkig wie bij U hun toevlucht zoeken, met in hun hart de wegen naar U.” (Psalm 84:6 – NBV21)
Heb je goed gekeken naar de tekst die deze keer boven de overdenking staat? En heb je dan vooral gekeken naar de verschillen in de vertalingen? Dit lijkt toch totaal niet op elkaar? Het is iets van gebruik maken van de kracht die in God is en de toevlucht nemen tot God. Is daar een overeenkomst in? Dat lijkt bijna niet bij elkaar te krijgen. En dan is er ook nog het verschil tussen de gebaande wegen in hun hart en een hart met de wegen naar God toe. Wat is nu de bedoeling van deze zaligspreking in psalm 84?
Het is bijzonder dat psalm 84 maar liefst drie zaligsprekingen heeft. De eerste ging over het gelukkig zijn van de priesters en Levieten die altijd bij God zijn. Bij deze tweede zaligspreking gaat het over hen die niet altijd bij God zijn, maar nu in een pelgrimstocht onderweg zijn naar Gods huis. Ik denk dat dan de beide vertalingen wel dichter bij elkaar komen, maar er blijven verschillen in de vertaalkeuzes. Je moet je in de eerste plaats even voorstellen wat de psalmdichter hier wil zeggen. Het gaat om een pelgrim die onderweg is naar Jeruzalem om daar God te aanbidden. Je kunt je voorstellen hoe hij daarnaar uitziet. Het is zo’n groot verlangen. Misschien herken je ook wel iets van dit verlangen.
Ik weet niet hoe jij zoiets ervaart, maar ik heb zelf zoiets als bijvoorbeeld Opwekking er weer aankomt. Dan wil je toch echt niet ziek worden, zodat het aan je voorbij gaat. Of het gevoel dat het vanwege corona niet doorging, terwijl je er zo naar uitkeek. En dit is maar één voorbeeld. Je bent dan helemaal vol van verlangen en dat zorgt ook dat je vanuit dat verlangen er al helemaal mee bezig bent. Soms gewoon in de voorbereidingen of de herinneringen uit eerdere jaren. Dan haal je je kracht uit dat verlangen om Wie God is. Dit is eigenlijk wat bedoelt wordt met de uitspraak dat je gelukkig bent als je kracht in God is. Ik denk dat ‘de toevlucht zoeken’ hier wel erg vrij is vertaald, al klopt dit ergens wel, maar dan moet je het leven vanuit de gedachte dat iemand op die manier onderweg is naar Jeruzalem. Dat is wat hij er gaat doen en die intentie maakt hem dan gelukkig.
Dan begrijp je ook gelijk waarom de ene vertaling het heeft over ‘in hun hart de wegen naar U’. Vanuit dat verlangen van toevlucht zoeken komt er uit het hart de weg naar God toe voort. Dat uit het hart heeft dan met die intenties te maken. Terwijl de andere vertaling veel dichterbij het verlangen blijft waardoor je de kracht uit God haalt in wat Hij gaat doen of heeft gedaan. Dat zorgt er dan voor dat er in je hart een gebaande weg is. Een weg van verlangen naar God Die gaat werken. En die weg maakt dat je op pad bent gegaan. Uiteindelijk komen beide teksten wel met hetzelfde verlangen aan in Jeruzalem. De één sterkt zicht er meer naar uit om toevlucht te vinden, terwijl de andere vertaling meer kracht put uit het verlangen.
De vraag is wat dit nu voor ons nog te betekenen heeft als wij niet meer naar de tempel hoeven? Als je een lijn wilt trekken uit deze zaligspreking, dan is het lijn van de kracht halen uit het geloof dat jij onderweg bent naar je Hemelse Thuis. Dat houdt je onderweg op de been en dat maakt je je hart een gebaande weg heeft. Op weg naar Huis, zorgt je geloof ervoor dat je hoop kunt houden en dat je hart telkens gericht is op wat nog gaat komen.
Gebed: HEER, sommige teksten vragen intensief lezen, maar wat een belofte geeft U hierin. Gelukkig mogen zijn omdat we verlangen om bij U Thuis te mogen komen en dat dit mij kracht zal geven, daar dank ik U voor.