Thema: God is…
“Geloofd zij de Heere; dag aan dag overlaadt Hij ons. Die God is onze zaligheid.” (Psalm 68:20)
Er zijn soms woorden in de Bijbel die we gevoelsmatig wel kunnen plaatsen, maar waarvan het nogal lastig is om die woorden echt uit te leggen. Dat is ook zo met het woord ‘zaligheid’. Wat is nu eigenlijk ‘zaligheid’. Je zou ook het zelfstandig naamwoord even kunnen loslaten en de vraag kunnen stellen wat het betekent om zalig te zijn. Of nog net even iets anders: zalig worden. Dan kom je al snel bij de vraag hoe je zalig wordt. Alleen is dan nog steeds de vraag wat dit is.
Ik merkte dat ik bij het nadenken over het woord ‘zaligheid’ in Psalm 68, dat ik het nog heel lastig vond om goed woorden te kunnen geven wat dit woord eigenlijk precies betekent. De NBV vertaalt het eigenlijk altijd met ‘redding’. En toch, gevoelsmatig heb ik het gevoel dat dit te kort doet aan wat het is. Zeker als je vanuit ‘zalig worden’ denkt, dan is het niet alleen ‘gered worden’. Zalig worden begint wel met redding, maar het loopt uit op iets van volmaakt geluk.
Als je daar bent gekomen met het analyseren van het woord ‘zaligheid’ dan begrijp je ook het gevoel dat het meer is dan redding. Want wat is dan ‘de zaligheid’. Dat is dus de plaats waar je de hoogste mate van geluk kunt vinden, zoals het woordenboek uitlegt. Eigenlijk vind ik de woordenboek uitleg beter dan de meeste vertaalopties in diverse vertalingen. Oudere vertaling kiezen doorlopend voor het woord ‘heil’, maar dat is net zo onduidelijk.
De zaligheid is dus vooral de plaats waar je volmaakt gelukkig bent, de plaats in volmaaktheid. Dan ben je geneigd om te zeggen dat dit de hemel is. Waarom is dat dan de hemel? Omdat je daar volmaakt gelukkig bent? Het klopt natuurlijk ergens allemaal wel, maar dan kom je Psalm 68 tegen en die maakt duidelijk wat die zaligheid nu eigenlijk is. Of eigenlijk, beter gezegd: Wie die zaligheid is. Het gaat dan kennelijk ineens niet meer over een plaats, maar over een Persoon. God is onze zaligheid. Even terug naar het woordenboek. De hoogste mate van geluk is niet de hemel, maar jouw hoogste mate van geluk is God.
Je zou dan eigenlijk van deze Psalm ook even het voorgaande vers erbij moeten nemen. Dat is een profetische uitspraak die later wordt betrokken op Jezus. Jezus is opgevaren naar de hemel, de dood overwonnen en heeft door de Heilige Geest aan ons gaven gegeven, om aan die mensen die de Heilige Geest hebben ontvangen straks te laten wonen bij de HEER. Dat is wat er eigenlijk voor staat. En dan volgt ons vers van vandaag: Het loven van God omdat Hij ons dag aan dag overlaad. Hoe doet Hij dat dan? Doordat Hij Zichzelf heeft gemaakt tot onze zaligheid. Ja, dat is uiteindelijk dus wel in de hemel, maar de hemel is niet het doel op zichzelf.
De echte zaligheid is niet de hemel, maar is God Zelf Hij is onze zaligheid, Hij is ons diepste geluk en Hij is ons heil. Dan begrijp je ook waarom ik de vertaling met het woord ‘redding’ niet zo heel gelukkig gekozen vind, omdat God de HEER je redding niet kan zijn. Redding ontvang je, terwijl je zaligheid God is. In Hem vind je alle vreugde, alle vrede en alle heerlijkheid. In God kom jij pas echt tot je doel.
Gebed: HEER in U kom ik tot mijn doel. U bent mijn zaligheid, U bent mijn diepste geluk. In U vind ik alles wat ik mis.