Thema: God is…
“Toen de HEERE bij hem voorbijkwam, riep Hij: HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, geduldig en rijk aan goedertierenheid en trouw.” (Exodus 34:6)
Je kunt je gerust afvragen of het eigenlijk wel mogelijk is dat God is en dat Hij blijft. Als je over God nadenkt, en beseft dat Hij zo groot is, kun je dan uitleggen dat God ook blijft, zelfs als Zijn volk zich van Hem afkeert? En wij dan? Als wij keuzes maken die haaks op Zijn bedoelingen staan, hoe reageert God daar dan op? Als je kijkt wat God doet bij alle keren dat Hij Israël straft, dan blijkt dat het volk altijd kon terugkomen. God straft wel, maar alleen als ze in zonden leven, zodra ze zich bekeren verandert dit. Je leest dat ook terug bij alle verbondsafspraken die gemaakt worden tussen God en Israël: “Als het volk zich dan bekeerd, dan…”. God blijft op Zijn post en verlaat de plaats van het verbond niet. Hoe is dat mogelijk?
Dat heeft te maken met dat wat Hij uitroept op het moment dat Hij Zijn heerlijkheid aan Mozes laat zien. Hij roept uit dat Hij barmhartig is. Zijn hart is vol van erbarmen. Je zou kunnen zeggen dat God met passie bewogen is. Bewust wil ik niet het woord ‘medelijden’ gebruiken omdat het gevoel bij dat woord anders is dan wat barmhartig is. Barmhartigheid is bewogenheid ondanks dat de ander het ernaar gemaakt heeft dat Hij Zich zou afkeren, maar dat Zijn liefde zo groot is Hij toch bewogen is met alles wat God in Zich heeft. Hij wil niet dat Israël, maar jij en ik net zo goed, uit beeld zouden raken.
God is met liefdevol erbarmen bewogen. Nee, dat betekent niet dat Hij ons zielig vindt en daarom medelijden zou hebben. Zijn hart is echt met jouw bewogen, maar je moet daarbij even kijken op welk moment dat God dit uitroept. Dat roept Hij uit op het moment dat Israël een eigen god had gemaakt en Mozes voor het volk heeft gebeden. Als het volk dan, in Mozes terugkomt bij God, blijkt God er nog steeds te zijn, maar meer dan dat. Hij is barmhartig. In Zijn hart is geen bitterheid of wrok, maar het is ook geen pleasegedrag van God. Alsof Hij er bang voor zou zijn dat Hij dan niets meer zou hebben en daarom houdt Hij de deur maar open. Het is Zijn hart dat zorgt dat Hij op Zijn post blijft. Hij verlaat het verbond niet vanwege Zijn barmhartigheid.
Als je hier over nadenkt, dan krijg je dit onmogelijk op een rijtje. Maar besef dat dit God is. Hij is en blijft, maar dat doet Hij vol van barmhartigheid. Een vader blijft zijn zoon of dochter wel eens opwachten om hem de waarheid te zeggen, maar God wacht iedereen die Hem kwijtraakt op met barmhartigheid. En als je dan komt, dan blijkt God nog veel meer te hebben dan alleen barmhartigheid. Dit is een boodschap vol van hoop, want er is geen god te bedenken die op deze manier met Zijn volk omgaat. Met Israël, maar in Christus ook met ons.
Gebed: Heer, U bent en blijft en doet dat ook nog met barmhartigheid. Ik prijs U en heb U lief en wil altijd in Uw aanwezigheid leven.