Thema: Rust
“Toen had het land veertig jaar rust. En Othniël, de zoon van Kenaz, stierf.” (Richteren 3:11)
Wat is het tegenovergestelde van rust? Als je het letterlijk neemt is dat onrust. Je kunt wel meer tegenstellingen bedenken, maar dat hangt dan af van de interpretatie van het woord ‘rust’. Neem je het letterlijk en taalkundig dan is het onrust. Dat is misschien niet het direct de eerste tegenstelling die je bij ‘rust’ zou noemen, maar voor Israël was dit het op een gegeven moment wel. Er ontstond onrust in het land, tot God ingreep en rust gaf. En dat had een reden. Een reden waar wij het liever maar niet graag over hebben.
Als ik je zou vragen: Denk je dat corona een oordeel is van God? Dan zijn er een heleboel bij wie de rapen direct gaar zijn. Want God is genadig en zoiets als corona dat is niet van God. Je kunt ook een heleboel andere ernstige zaken hiervoor in de plaats zetten. En ergens geloof ik dat God het oordeel in onze tijd uitstelt. Misschien wel omdat God de wereld met Zichzelf verzoende en dat Hij daarmee het oordeel over de zonden van de wereld uitstelt tot de dag van de wederkomst. En toch, ik merk bij mijzelf dat ik dit ook heel lastig ben gaan vinden. Want kun je mij dan uitleggen wat wij willen dat er gebeurt met een dictator die verschrikkelijke dingen doet? Dan bidden we, maar waar bid je dan voor? Dan bidden we: “Heer, grijp in”! Dus dan mag God wel met een oordeel komen, maar als het onszelf treft, willen we dit liever niet horen.
Ik hoop dat je een beetje voelt wat ik bedoel. Mag God wel ingrijpen als wij er een puinhoop van maken of hebben wij bepaald wat God bij ons wel of niet mag doen? Nee, ik weet het, zo praten we niet, maar ik wil je even laten nadenken over dit hele lastige thema. En waarom? Omdat we ook belijden dat God gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid Dezelfde is. Hij verandert nooit, maar Hij staat ook nog eens boven de tijd. Hij is net zover in tijd bij ons vandaan als bij Israël in bijvoorbeeld het boek Richteren.
Voor deze keer heb ik maar even ene tekst boven deze overdenking gezet waar staat dat God het land weer rust gaf. Als je het boek Richteren doorleest kom je dit zinnetje telkens opnieuw tegen. En wanneer? Na telkens een periode waarin Israël zich van God had afgekeerd, afgoden was gaan dien en God tot jaloersheid verwekte. God accepteerde van Zijn Eigen volk niet dat ze een andere god zouden aanbidden. Natuurlijk niet, want Israël was van Hem! Deden ze het toch, dan gaf God onrust. Vaak in de vorm van vijanden. God liet het niet gebeuren, niet omdat ze Hem moesten accepteren, maar veel meer nog, omdat Hij wist dat ze zonder Hem verloren zouden zijn als de heidenen.
Als dit dan lang genoeg duurde, begon Israël te beseffen: “We hebben God vaarwel gezegd en nu grijpt Hij in”, en vervolgens begonnen ze hun zonden te belijden. Zo vaak, dat ik er bijna moeite mee krijg, want hoe oprecht was het eigenlijk? Het lijkt wel alsof ze het maar zeggen, omdat ze weten dat God dan wel zal helpen omdat Zijn trouw zo groot is. En inderdaad geeft God dan een richter. En wat doet deze man (of ook vrouw)? Die stelt orde op zaken. Hij zet de vijand aan de kant en Israël begint voor een poosje God weer te dienen. Dan krijgt het land rust, zolang zo’n richter de leiding had.
Is God veranderd? Nee, dat is onmogelijk. Is er iets veranderd? Jazeker, Jezus heeft de verzoening bewerkstelligd. De vraag blijft of dit dan betekent dat God nu dan alles maar laat gebeuren. Dat Hij dit doet bij mensen die niets met Hem hebben, zou nog wel kunnen. Maar kan Hij dit ook doen met diegenen die Zijn eigendom zijn geworden? Jij en ik dus. Hoe reageert God dan als wij toch niet leven met Hem? Mag God dan ook reageren? En als dat zo is, moeten we dan ook niet heel eerlijk zijn en zeggen dat wij inderdaad ook maar al te vaak onze goden zijn gaan dienen? Is er dan ook geen bekering nodig? Ik weet niet of corona op deze manier een oordeel van God is. Ik ken Gods gedachten niet, maar dat het zou kunnen, kan ik ook niet omheen, eenvoudigweg omdat God ons nooit kwijt wil en Hij ons soms echt wel even stil moet zetten.
Gebed: Heer, als U wel met oordelen komt, dan bent U de Enige die dat met recht kan en mag doen, omdat U ons telkens terug wil roepen en ons heel dichtbij U en Uw genade wilt houden. Help ons dan om te verstaan als U op deze manier spreekt.