Thema: Op pad met Paulus

“Deze hoorde Paulus spreken. Die keek hem doordringend aan en toen hij zag dat hij geloof had om gezond te worden.” (Handelingen 14:9)

Heb je geloof nodig om genezing te kunnen ontvangen? Er zijn dan direct mensen die zeggen dat dit nodig is en als je genoeg geloof heeft is er niemand die ziek hoeft te blijven. Met andere woorden: Genezing is beschikbaar nu en altijd als je maar genoeg geloof hebt. Klopt dat nu of niet? Ik denk dat dit haaks staat op de gebroken wereld waar we tegelijk ook onderdeel van zijn. Dat zou betekenen dat wij, met voldoende geloof, zelf het leven in de hand hebben. Daarom is genezing ook een gave van de Geest, waarvan geldt dat Hij dat geeft op het moment en aan wie Hij dat wil. Toch kom je ook daarmee in de knel als je de geschiedenis van Paulus en Barnabas in Lystre en Derbe leest. Als Paulus genoeg geloof ziet, geneest hij namelijk.

Hoe zit dat nu echt? Is hier iets over te zeggen dat in balans is. Ik geloof dat dit zeker in balans kan zijn, zonder dat je gelijk een welvaartsevangelie gaan verkondigen waarbij je zegt dat iedereen kan genezen en waardoor je beschadigde mensen krijgt bij wie dat niet gebeurt terwijl ze wel geloof hadden. Als je de situatie bekijkt bij Paulus en Barnabas dan spelen daar een aantal dingen mee. Paulus ontmoet daar een kreupele man die nog nooit heeft kunnen lopen. Die man staat niet op zichzelf. Hij is onderdeel van het geheel. En dat geheel is de menigte die uitgelopen was om Paulus te horen preken. Daar hoorde deze man bij. Paulus brengt daar aan een menigte het Evangelie en in die menigte ziet hij deze man zitten.

We hebben al eerder gezien dat God bij Zijn Woord tekenen geeft als bewijzen. Dat mag nooit ontbreken en dat is ook een opdracht. Dus genezingen moeten gebeuren, alleen is dat niet afhankelijk van de zieke, maar van het moment van genezing dat God geeft en het geloof van de gelovige die genezing uitspreekt. Dat is duidelijk als je het Evangelie leest. Wat heeft het er hier dan mee te maken dat als Paulus het geloof ziet, hij pas aan deze genezing begint? Wat denk jij wat er zou gebeuren op het moment dat deze man niet het geloof had dat God hem zou kunnen genezen?

De enige manier om dat te begrijpen is als je je even inleeft in zijn situatie. Hij heeft nog nooit kunnen lopen. En dan komt er ineens zo’n man als Paulus. Als er een wonder gebeurt is het nodig dat God ook wel de ruimte krijgt om dat wonder te doen. En in deze situatie zou het wonder gebeuren, maar heeft Paulus ook het geloof van die man nodig. Als die man het niet had, was hij namelijk passief gebleven. Stel je voor dat jij nog nooit hebt kunnen lopen en dan kom ik bij je langs en God gaat een wonder doen. Dat staat vast, maar jij gelooft niet dat het kan. Dan zeg ik tegen je: “Sta op en ga lopen”. Wat denk jij dat jij doet op het moment dat jij er niets van gelooft? Dan zeg jij: “Ik kan niet lopen, doe niet zo raar”.

Dat is een hele logische reactie van iemand die niet kan lopen. Niets vreemds aan. Maar ja, God doet onmerkbaar wel het wonder. Dan zou je dus wel kunnen lopen, alleen omdat jij niet gelooft dat het kan, blijf je zitten. Een soortgelijke situatie had ik pas zelf. Toen mijn vrouw door corona getroffen was en niets meer kon, bleef ik er heel kort bovenop zitten. Ik wilde niet dat ze over haar grenzen ging. Vooral omdat we eerst heel bang waren dat ze daardoor nog verder achteruit zou gaan. Vervolgens bad er iemand om een wonder en ik kon voor iedereen geloven in een wonder, maar in onze eigen situatie niet. Ik bleef vooral beschermen. Tot het moment dat ik dacht: Stel dat God een wonder heeft gedaan door dat gebed, dan komen we er niet eens achter, want ik geef haar niet eens de ruimte om genezen te kunnen zijn.

Dat is waar het hier bij Paulus precies over gaat als hij het geloof ziet. Het is geen voorwaarde dat God daarna pas kan genezen, het gaat erom dat die man genezen kan zijn. Hij is het wel door wat Paulus deed, maar hij moet ook nog geloven dat hij als genezen kan leven en daar is geloof voor nodig. Want tegen een kreupele man zeggen dat hij moet opstaan, dan moet hij durven geloven dat het kan. Het is dus niet zo dat je met genoeg geloof altijd zal genezen, maar met genoeg geloof durf je genezen te zijn als God de genezing heeft gegeven. En dat is wat anders. Dan blijft er ook ruimte voor gebrokenheid op het moment dat God de genezing nog niet heeft geven. Dan kan het zelfs zo zijn dat je het toch probeert omdat je genoeg geloof hebt en dat het niet kan omdat de genezing nog niet is gegeven. Dan is er balans, ook rond deze vragen.

Gebed: Heer, ik dank U dat U geneest, maar ik dank U ook dat het niet van mijn geloof afhangt of U het doet, maar dat U mijn geloof gebruikt dat ik durf te vertrouwen dat U het gedaan hebt of kan doen.

Tags: