Thema: Op weg met Jezus
"Maar Ik zeg tegen u die dit hoort: Heb uw vijanden lief; doe goed aan hen die u haten." (Lukas 6:27)
Zouden we de wereld veranderen als we onze vijanden lief zouden hebben, door goed te doen aan die ons haten en te zegenen die ons vervloeken? Dat is een lastige vraag, niet alleen omdat we misschien niet de uitkomst precies kunnen meten, maar nog veel meer omdat dit tegen iets van onszelf ingaat. Je zou kunnen zeggen dat dit toch wel behoorlijk sterven aan jezelf is. Ik moet je eerlijk zeggen dat mijn eerste reactie niet altijd liefhebben, goeddoen of zegenen is. Ik weet niet of jij dat gevoel kent dat iemand op de weg je afsnijdt en wat dat bij je oproept, maar meestal is zegenen niet het eerste waar je aan denkt. Je zou ook nog even kunnen denken dat je ervoor kunt zorgen dat je geen vijanden krijgt, niemand hebt die je zou haten en dat er niemand is die jou zou vervloeken. Alleen is dat iets waar Jezus in ieder geval niet bepaald vanuit gaat.
Je kunt beginnen met de tekst uit vers 27 waar het over het liefhebben van je vijanden gaat. Het lastige is alleen dat dit tekst begint met het woordje 'maar' en we weten allemaal wat dat betekent: Het is een vervolg op de vorige zin. Lees even wat er in die zin staat. Daar zegt Jezus: "Wee u, wanneer alle mensen goed van je spreken, want hun vaderen deden evenzo met de valse profeten". Dus als niemand kwaad over je spreekt, je geen vijanden hebt, niemand je haat en niemand je vervloekt, dan spreekt Jezus een 'wee' over je uit. Met andere woorden: Jezus gaat er vanuit dat als je leeft volgens de grondwet van Zijn Koninkrijk, dat er dus vanzelf vijanden ontstaan.
Nu klinkt dat woord 'vijanden', maar ook een woord als 'vervloeken' heel zwaar. Zo zwaar hoeft het zeker niet altijd te zijn om uit te komen bij liefhebben van hen die het jou in ieder geval niet bepaald van harte doen. Hoe ga je om met mensen die het jou lang niet altijd makkelijk maken omdat je Jezus volgt of misschien ook wel om andere redenen, terwijl jij zuiver leeft? Jezus maakt het eenvoudig: Gewoon liefhebben. Nou ja, gewoon, zo gewoon is dat niet, daar heb je misschien wel even behoorlijk wat extra genade voor nodig. Toch laat Jezus dit zien als principe van Zijn Koninkrijk. Dan wordt de vraag wel actueel of dit dan wat uitmaakt. Het is niet in de eerste plaats belangrijk of het wat uitmaakt en of er iets door veranderd. In de eerste plaats is dit leven zoals Jezus leefde. Zelfs Zijn grootste vijanden benaderde Hij met liefde en zegen. En het kostte Hem uiteindelijk Zijn leven. Toch heeft dat ervoor gezorgd dat velen het leven in Hem vonden.
Liefhebben en zegenen, als gehoorzaamheid, dat eerst. Toch geloof ik dat er meer over te zeggen is. Hoe kan het dat een voetbalploeg die nooit een gele kaart pakte en liefdevol voetbalt, daarmee op de onderste plaats staat, toch positief in het nieuws komt? Omdat uiteindelijk iedereen hunkert naar liefde en geborgenheid. Hoeveel strijd er ook is, uiteindelijk is die behoefte naar liefde sterker en dus valt zoiets op. Zo valt ook ons leven in navolging van Jezus op, omdat de grootste vijanden ook hunkeren naar liefde en geborgenheid. Daarom mag het iets van jezelf kosten en mag je aan jezelf sterven. Uiteindelijk maakt het wel het verschil, niet altijd omdat je gelijk merkt, maar omdat liefde iets van heelheid brengt, waar iedereen naar snakt. Het Koninkrijk van Jezus is een Koninkrijk van liefde en herstel. Leef er daarom uit, laat het jezelf ook iets kosten en zegen hen die het tegenovergestelde in je losmaken en je zult zien dat er iets zal gebeuren.
Gebed: Heer, Uw opdracht en Uw principe van leven is niet eenvoudig voor mij, maar leer mij U ook hierin volgen.