Thema: Eerste brief van Petrus
"Hem zij de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid. Amen." (1 Petrus 5:11)
Nog één keer staan we stil bij de eerste brief van Petrus. Meestal is dan de eerste vraag: Wat wordt dan de volgende serie? Na deze keer zullen we in de zomerperiode uitgebreid stilstaan bij de kracht van gebed. Maar nu nog even de afsluiting van de brief van Petrus. En dan gaat het mij niet om de allerlaatste woorden met alle groeten aan mensen die wij niet kennen, maar het gaat mij net even om die paar woorden die daarvoor nog staan. De woorden die hij ook afsluit met 'amen'. Daarmee is de brief echt klaar. Vorige keer hebben we gezien dat wij geroepen zijn tot de heerlijkheid in Christus Jezus. Dat woord laat Petrus terugkomen in de aanbidding aan het einde van de brief.
De brief eindigt niet met een aanwijzing of een opdracht, maar hij sluit de brief af met een lofprijzing. Hoe het ook is en wat we ook meemaken, laat je leven uitlopen op de lofprijzing van God. Hem zij de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid. Er is zoveel glorie bij God in Zijn heerlijkheid dat als je daar echt even bij stilstaat en bedenkt dat daar het eindpunt van de reis is, dat dit alles zal overtreffen. Petrus zegt deze woorden natuurlijk niet omdat hij net wil doen of al die moeilijke dingen die je kunt overkomen er niet toe zouden doen, maar hij wil voorbij alle moeilijkheden, in het oog houden dat Gods heerlijkheid en kracht alles overtreffend is.
Het zijn dus geen woorden uit gemakzucht. Dat kom ik ook wel eens tegen, dan voelt dat alsof de moeilijkheden er niet mogen zijn, daar laat Petrus duidelijk iets anders van zien in zijn brief, maar laat wel je focus zijn op de heerlijkheid en kracht van God, zodat Hij alle eer krijgt om Wie Hij is. En gelukkig is bij Hem alle kracht tot in eeuwigheid. In Zijn kracht zit een overwinningskracht waardoor Jezus onze volkomen Overwinnaar is en dat er geen macht of kracht is die Hem van de overwinning kan afhouden. Midden in de strijd van ons leven, midden in het geestelijke geweld waarin we leven en we ons soms met moeite maar kunnen staande houden, blijft dit staan: De heerlijkheid en de kracht van van God onze Heer nu en tot in eeuwigheid.
Laten dit woorden zijn, die je telkens opnieuw, los van je omstandigheden blijft uitspreken. Laten het woorden zijn die in de geestelijke wereld door jou heen zullen klinken en die krachtig zullen zijn in je leven. Dat is geen welvaartsevangelie, maar het is wel een geloofshouding waardoor je, zelfs als gebrokenheid en onrecht over je heen komt, blijft kijken naar dat Wie God is. Ik weet niet goed hoe ik het gevoel hierbij moet omschrijven, maar als je dit in geloof kunt uitspreken komen deze woorden los van je omstandigheden te staan. Dan kunnen dat jouw omstandigheden dat niet laten wankelen. Het is het fundament waar je uiteindelijk op terug mag vallen en met deze woorden neemt Petrus in deze brief afscheid. En ik denk, dat we er niet meer woorden aan moeten geven, maar los van hoe we ons voelen en wat we meemaken in koor moeten zeggen: "Hem zij de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid, amen!"
Gebed: Heer, dat juich ik mee: Van U is de heerlijkheid en kracht tot in alle eeuwigheid, amen!