Thema: Eerste brief van Petrus
"En verlang vurig, als pasgeboren kinderen, naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien." (1 Petrus 2:2)
Waar mag je als gelovige nu eigenlijk naar verlangen? En waar sta je nu eigenlijk als gelovige als het gaat over je geloofsgroei? Als Petrus namelijk het onderwerp rondom de nieuwe geboorte en de reiniging van van onze ziel afsluit, lijkt dit voor Petrus eigenlijk wel te gaan om het beginpunt van de gelovigen aan wie hij schrijft. Want direct daarna spreekt hij over pasgeboren kinderen die moeten verlangen naar de zuivere melk. Dat is bijna vreemd, als je bedenkt dat de schrijver van de Hebreeënbrief zegt dat zijn lezers geen melk, maar vast voedsel nodig zouden moeten hebben. Dan is de babymelk dat wat het eerste geloof voedt, maar daarna moeten die basisbeginselen ook weer stoppen. Dan gaat de schrijver van de Hebreeënbrief zelfs zover dat hij het niet meer wil hebben over de bekering van dode werken, opleggen van handen en zelfs het dooponderwijs moet niet meer nodig zijn. Maar Petrus zegt hier dat zijn lezers als pasgeboren baby's moeten verlangen naar de zuivere melk.
De vraag is eigenlijk: Waar sta je in je geloofsgroei? Sta je aan het begin, of sta je misschien zelfs nog steeds aan het begin? Ik heb deze tekst vaak horen uitleggen dat je de zuivere melk van het Woord nodig hebt. Het is echter maar de vraag of Petrus dit zo bedoelt. Als je kijkt naar de achtergrond van zijn brief, dan gaat het over gelovigen die nog maar kort tot geloof zijn gekomen. Dan kun jij je afvragen in hoeverre deze tekst voor jou nog geldt. Daarmee zeg ik niet dat we geen Bijbelonderwijs meer nodig hebben, begrijp mij goed, want ik geloof dat dit juist ontbreekt in onze tijd. Alleen de diepte van het onderwijs is wel verschillend. En hier gaat het om jonge gelovigen en die vergelijkt Petrus met met baby's die nog zuivere melk nodig hebben. Je kunt ook vertalen met onvervalste melk. Een baby kan zelf namelijk nog geen verschil proeven tussen onvervalste melk en melk dat gemengd is met iets anders.
Die zuivere melk, daarmee bedoelt Petrus het Woord. De HSV heeft dit toegevoegd, maar als je de oude Statenvertaling zou bekijken dan staat er dat het om 'redelijke onvervalste melk' gaat. Het Griekse Woord voor 'redelijke' is het woord 'logikon' dat is afgeleid van 'logos' en dat is weer hetzelfde woord als het Woord dat is vleesgeworden, zoals Johannes dit beschrijft. Het is het Woord van God en je zou zelfs kunnen zeggen: God Zelf of Jezus, die het Woord is. De inhoud van die melk moet echt terug naar het zuiverste begin. En een baby die melk krijgt, hoeft nog niet te begrijpen dat de melk van een koe komt. Zo is het ook met jonge gelovigen: Zij hoeven nog niet alles te begrijpen, maar ze moeten gevoed worden met de zuivere basisbeginselen. En ik hoop dat jij dit punt al voorbij bent en dat je al lang aan vast voedsel toe bent. Dat je geloof ook actief is geworden en in beweging is. Maar tegelijk moet je dan deze woorden ook niet naast je neerleggen, want besef dat er dus verschil is in geloof. Gun dus jonge gelovigen tijd om te groeien, maar zorg wel voor zuiver onderwijs. En van daaruit gaat Petrus verder, want dan zet hij de stap naar de gemeente. Uiteindelijk is het de bedoeling dat we met elkaar een geestelijk huis vormen, een heilig priesterschap. We zijn dus niet bedoeld om eindeloos met de melk bezig te blijven, maar je bent bedoeld om priester te zijn in Gods levende gebouw. En priesters waren geen jonge gelovigen meer, maar mannen die sterk stonden in hun relatie met God. Daar is natuurlijk nog meer over te zeggen, voor vandaag even de spiegel over die melk en jonge gelovigen en waar sta jij? Is er groei in geloof? Verlang naar meer diepte en niet alleen naar de basis. Als je elke zondag genoegen neemt met 'Jezus is voor mij gestorven en ik ben gered' dan ben je nog met de melk bezig. Het kan niet zonder, maar er is wel veel meer dan dat.
Gebed: Heer, ik dank U dat ik klein mocht beginnen, maar dat U mij net als een baby wilt zien opgroeien tot een volwassen man in geloof.