"En Achab zei tegen Elia: Hebt u mij gevonden, mijn vijand? Hij zei: Ik heb u gevonden, omdat u uzelf verkocht hebt om te doen wat slecht is in de ogen van de HEERE." (1 Koningen 21:20)
Elia lijkt wel plotseling van het toneel te zijn verdwenen. Nadat hij Elisa heeft gezalfd als zijn opvolger, lezen we ineens niets meer over Elia. Het wordt even helemaal stil. Er gebeurt wel van alles in het land, er is oorlog, strijd en ook Achab is nog steeds op het toneel. Toch is Elia nog niet uitgewerkt. Ergens laat God ons een beetje in het ongewisse hoe Elia uit zijn somberheid is gekomen. We lezen er niets meer over, dan alleen dat God hem weer aan het werk zet. En op zich, zou dat het laatste geweest kunnen zijn van Elia.
Maar het is Gods tijd nog niet. Elia is nog niet klaar. Misschien vooral wel omdat Elia vooral de profeet voor Achab is. Zo lijkt het wel te zijn. Telkens als Elia optreedt, heeft het te maken met Achab. Elia is niet een profeet die geroepen is om mooie positieve dingen te vertellen. Misschien is dat wel iets dat wij graag doen. Ik vind het heerlijk om iemand een profetisch woord te mogen brengen wat te maken heeft met Gods plan, met roeping of met bediening, of iets dat God op een krachtige manier gaat doen, maar bij Elia is dit eigenlijk zelden zo. Is dat ook niet ons, soms vertekende beeld van profetie geworden in onze tijd?
Vermaning, of nog erger, oordeel aanzeggen is nooit iets dat makkelijk zal zijn. En hoe zal Elia zich gevoeld hebben als hij weer op Elia af moet gaan? Het is weer zover. En weer is het die Izebel die er ook alles mee te maken heeft. Achab had weer iets bedacht. Hij wilde de wijngaard van Naboth hebben om zijn tuin uit te breiden. Maar Naboth wilde zijn wijngaard niet kwijt. Naboth was een gewone wijngaardenier en de wijngaard was familiebezit. Ook vanuit Gods wet staat Naboth helemaal in zijn recht, ook als Achab veel gaat bieden. En Achab krijgt het vervolgens niet voor elkaar, deelt zijn nederlaag met Izebel en Izebel zorgt dat Naboth uiteindelijk vermoord wordt.
Izebel is een verschrikkelijk mens, dat nergens voor terugschrikt. En na deze geschiedenis komt Elia ineens weer op het toneel. En Achab zegt hem wel dat hij hem weer gevonden heeft. Achab noemt hem zelfs zijn vijand. Maar de woorden van Elia liegen er niet om. Nog niet eens alleen dat het bloed van Achab, straks als hij is gestorven, door de honden zal worden opgelikt. Maar Elia zegt: "Ik heb u gevonden omdat u uzelf verkocht hebt om kwaad te doen."
Achab had Elia nooit gezien op het moment dat hij niet kwaad gedaan had. Gods oordeelsprofetie komt dus alleen maar op het moment dat er kwaad gedaan wordt. Sterker nog, anders was Elia niet gekomen. Dit is een les voor ons, als God ons op ons hart geeft om naar iemand toe te gaan die zondigt. Achab stond niet te trappelen van blijdschap, maar zonde is zonde! En kom maar te voorschijn als God je hiervoor roept!
Gebed: HEER, liever vertel ik alle mensen positieve woorden van U, maar ik besef dat U zonde ook zonde noemt en als U dan een woord van oordeel geeft, dan zal ik U ook gehoorzamen en dit woord doorgeven!