"Het gebeurde na deze dingen dat de zoon van deze vrouw, de vrouw des huizes, ziek werd. Zijn ziekte werd zeer ernstig, totdat er in hem geen adem overbleef." (1 Koningen 17:17)
Het is gelukt, zal deze vrouw gedacht hebben. Het leek erop dat zij en haar zoon zouden sterven en dan komt Elia met de vraag om een boterham die ze niet kon geven. Maar uiteindelijk belooft Elia, namens God, dat zowel het meel en de olie gewoon in de kruik zal zijn. Het stopte niet, het bleef er gewoon zijn. Wat zal deze vrouw hiervan gedacht hebben. Het is namelijk opmerkelijk dat Elia zegt dat de God van Israël dit wonder zal doen. Elia was op dat moment al helemaal niet meer in IsraËl, maar in Zarfath, buiten het koninkrijk van Achab en buiten Israël. In de Naam van de enige God sprak hij dit uit. Maar dan gaat het toch mis.
De zoon van deze weduwvrouw wordt ziek. En dat is net zo erg als geen brood meer hebben. Want deze zoon zorgde waarschijnlijk voor het inkomen. En als de God van Israël nu laat zien dat Hij een wonder van overvloed doet, en er komt toch een totaal nieuwe tegenslag, hoe reageer je dan? Ik weet niet of je dit herkent, maar het is mij niet vreemd dat als God iets groots heeft gedaan en daarna gaat het toch mis, bij mij zomaar de wanhoop kan toeslaan. En moet je dan eens kijken wat er bij deze vrouw gebeurt.
Na het wonder van overvloed, sterft haar zoon. Dat is erger dan honger, dat is erger dan pijn, dit is een stuk van haar leven. Dit is een stuk van zichzelf. Eerst haar man en nu haar zoon. Vind je het dan nog gek dat deze vrouw zich begint af te vragen wat God tegen haar heeft. En hoe herkenbaar reageert deze vrouw: "Ben u gekomen om mijn ongerechtigheid in herinnering te brengen?" Alsof God erop uit is om iemand op deze manier tot de ontdekking te laten komen waar het mis is in haar leven.
En toch, hoe herkenbaar is ook dit gevoel. Dat diepe gevoel van een toornende God, van een God Die altijd straft en op je ondergang uit is. Maar het is een leugen van satan. Deze geschiedenis vertelt niet waarom dit allemaal gebeurt. Is dit de ruimte die satan heeft? Is dit iets dat God ten goede wil gebruiken? Dit zijn vragen waar je nooit uitkomt, maar laat vandaag dit eens duidelijk zijn, dat waar God is begonnen, het God nooit te doen is om daarna je zo hard te slaan dat je je ondergang zou worden. Ook bij deze vrouw is God hier niet op uit geweest. En ook niet om duidelijk te maken wat ze heeft fout gedaan. Het enige dat we wel leren, is dat de God van overvloed, ook uiteindelijk de God van het leven blijkt te zijn. Dat is het geheim van God in deze geschiedenis. Want God zet eerst tekort om in overvloed en daarna zet Hij dood om in leven. Dat is de God van Israël, dat is onze God, Die wij dienen.
Gebed: HEERE, soms gaat mijn leven zo onstuimig heen en weer en raak ik soms helemaal van slag. Maar ik wil U nooit verdacht maken en ik wil Uw liefde loven en met al mijn moeilijkheden schuilen bij U.