"Want zo zegt de HEERE, de God van Israël: Het meel in de pot zal niet opraken en in de kruik zal het aan olie niet ontbreken tot op de dag dat de HEERE regen op de aardbodem geven zal." (1 Koningen 17:14)
Ondanks dat het een niet bepaald hoopvolle situatie is voor Elia als hij bij deze weduwvrouw aankomt, haakt hij niet af. God had immers gezegd dat Hij zou voorzien. "Ik heb een weduwvrouw geboden", zegt God. Nou ja, dat kan God wel geboden hebben, maar het ziet er in ieder geval niet naar uit dat deze weduwvrouw ook erg bereidt is om Elia te gaan onderhouden. Sterker nog, als Elia aankomt, wil ze nog wel water uit de put halen, maar op het moment dat Elia naar brood vraagt, wordt wel duidelijk dat ze hem dat niet gaat geven. Er is nog maar net genoeg voor haar en haar zoon.
Dat is een verhaal? Ze zegt eigenlijk: "we gaan onze laatste boterham eten en dan gaan we sterven, er is niets meer." Zou ze de stem van God niet verstaan hebben? Of heeft ze gedacht dat God dat wel kan zeggen maar als er niets is dan is er ook gewoon niets? Het is niet duidelijk, maar Elia houdt wel aan. En dat kan hij doen omdat hij een belofte heeft van God dat het meel niet zal ontbreken en de olie niet zal ophouden te stromen in dit huisje. Maar wat een geloof heeft Elia! Daar moet je gewoon eens over nadenken. Ik weet niet hoe vaak het jou al is overkomen dat je ging eten en dat na afloop van het eten de pan nog net zo vol zat als aan het begin. Het is helemaal niet normaal wat Elia zegt. Want dit is menselijkerwijs niet mogelijk.
Wat een geloof had Elia. Ik strooide vanmorgen de laatste hagelslag uit de bus, maar sorry, hij was toch echt leeg. Dat is de realiteit van iets leegschenken. Dat is logisch, maar niet dat er gewoon net zoveel in blijf zitten als voor je ging strooien. Of heb jij een andere ervaring? Elia, man wat heb jij een onbegrensd vertrouwen in God. Wat God zegt, zal Hij werkelijk doen! En dat nu ook nog geloven in de meest bizarre omstandigheden. Maar Elia durfde op grond van dat woord van God te zeggen: "Wees niet bang!"
En ga het nu niet gelijk tot een geestelijk verhaal maken dat Jezus altijd genoeg is voor ons, dat is zo en dat kan hier best een teken van zijn, maar sta eerst maar eens eerlijk stil bij het geloof van Elia in de hele praktische en alledaagse dingen die tot de eerste levensbehoeften hoorden. Als je hierin durft te gaan staan in geloof, dan is er echt wat mogelijk! Dan kan God je een opdracht geven die je verstand onmogelijk kan aanvaarden, maar waartegen je in geloof kunt zeggen: "Ja, Heer, ik zal gaan en luisteren, al is het nog zo onlogisch." Gods wegen zijn vanuit Zijn Goddelijke macht gedacht en niet vanuit onze beperkte manier van denken. Dat is de mogelijkheid waardoor alles wat wij een wonder noemen, mogelijk is als iets dat voor God heel normaal is.
Gebed: HEERE, ik wil U tegen elke gedachte in geloven op Uw Woord. Het is niet normaal dat er dingen gebeuren die voor ons wonderen zijn, maar ik geloof dat bij U alles, maar dan ook echt alles mogelijk is!