"Ik ben de ware Wijnstok en Mijn Vader is de Wijngaardenier." (Johannes 15:1)
Afgelopen week liep ik ergens waar een monument stond, of misschien was het een bepaalde soort kunst en daar stond een tekst bij: 'Het ritme van drie'. Het ging over het in elkaar overlopen van water, land en lucht. En dat gevoel krijg je ook een beetje bij de overbekende gelijkenis van de Wijnstok. Want Jezus lijkt eigenlijk de meest actieve Persoon van Gods Wezen. Hij regeert, Hij handelt en Hij werkt door de Geest in ons. En dan lees je ineens ook Johannes 15.
En wat zegt Jezus dan: Ik ben de ware Wijnstok. Dat is een opmerkelijke uitspraak, want de Vader is de Wijngaardenier. Dat wat je van Jezus zou verwachten, doet Hij hier niet. En overigens zijn de woorden van Jezus dubbel opmerkelijk omdat Israël in het Oude Testament als wijngaard wordt aangeduid. Lees Jesaja 5 maar. En nu zegt Jezus: "Ik ben de ware Wijnstok." Israël kan best de wijngaard zijn, maar eigenlijk is die hele wijngaard geen stuiver waard zolang Jezus de Wijnstok niet is.
En reken er op dat de discipelen Jesaja 5 ook kenden. Hoe zeer Israël ook in Gods ogen een kostbare wijngaard is, uiteindelijk is het niets als de wortel verkeerd is. En Wie is Jezus dan? Hij is de Wortel van David, Hij is de Wijnstok! En weet je, die woorden uit Openbaring waar staat dat Jezus de Wortel van David is, dat zijn eigenlijk dezelfde woorden als die Hij hier uitspreekt. De Wijnstok is de basis van het hele leven. Maar in de eerste plaats is Jezus de basis voor Israël. Het Koningshuis van David zal eeuwig zijn, maar alleen omdat Jezus de Wortel van David is. En ons bestaansrecht ligt nooit in ons doen en en laten, maar in dat van Jezus.
Wij zijn heel veel waard, wij zijn zelfs degenen die uiteindelijk de druiven zullen dragen van de wijngaard. Echt waar, wij zijn zoveel waard dat wij de vruchten van de Geest mogen dragen. Net zo goed als dat Israël kostbaar is in Gods ogen. Maar dat kan maar op ene manier: Als we geworteld zijn in Jezus Zelf! Het leven van Jezus moet ons leven zijn en de dood van ons is Jezus' dood. Wij sterven met Jezus, door het geloof en door datzelfde geloof leven wij met Jezus. En op dat moment leven wij niet meer ons leven, maar we leven Jezus' leven!
Het gaat er bij de Vader om dat wij vruchten dragen, niet voortbrengen, maar dragen! Dat is de Vader en als dat gebeurt worden wij uiterst zorgvuldig door de Vader beheerd. Maar het kan alleen maar als we in Christus zijn. We moeten in Hem leven en voor Hem sterven. Dat is het geheim. En Jezus lijkt hier dan heel passief in dit beeld, maar uiteindelijk is het Zijn hele leven waarin wij delen. Jezus maakt ons tot één geheel met Hem, zodat wij en Hij niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Jezus, Zijn leven èn Zijn sterven, dat is de Wortel, het fundament van ons bestaan.
Gebed: Jezus, U bent de Wijnstok, de Wortel, het fundament waar ik uit leef! En ik wil nog meer verbonden zijn met U, nog meer leven door Uw leven!