"En dit is de vrijmoedigheid die wij hebben in het toegaan tot God, dat Hij ons verhoort, telkens als wij iets bidden naar Zijn wil. En als wij weten dat Hij ons verhoort, wat wij ook bidden, dan weten wij dat wij het gevraagde, dat wij van Hem hebben gebeden, ontvangen." (1 Johannes 5:14 en 15)
Het zou wel eens kunnen zijn dat deze verzen uit de brief van Johannes erg lastig zijn. Ooit maakte ik een voorganger mee die zei: "Ik bid nooit om genezing, want misschien bid ik wel niet naar Gods wil." Ik vind het echt een verschrikkelijke uitspraak. Het laat aan de ene kant zien dat je niet de kinderlijke vrijmoedigheid hebt om met je vraag naar God toe te gaan en aan de andere kant zit er de verschrikkelijke gedachte in dat ziekte naar Gods wil zou kunnen zijn. Als er iets is dat God niet heeft gewild, dan is het wel ziekte. Dat er ziekte is, heeft met de gebrokenheid van deze wereld te maken waar wij zelf schuldig aan zijn.
Als je nu de liefde kent, zoals Johannes uitgebreid heeft besproken in zijn brief, dan hebben we dus ook vrijmoedigheid om tot God te gaan in het gebed. En als we dan bidden naar Gods wil, dan zal God ons altijd verhoren. Geloof jij dat? Geloof jij dat God je echt zal verhoren en dat Hij het je niet zal onthouden? Dit voelt heel ongrijpbaar, want het lijkt wel een soort uitvlucht die op elke situatie past. Ontvang je niet, dan was het niet Gods wil en ontvang je wel dan was het wel Gods wil. Maar zo bedoelt Johannes het niet.
Wanneer bidden we naar Gods wil? Dat is elk gebed dat gericht is op dat wat nu niet meer volmaakt is, maar waar we het volmaakte verlangen. Dat is alles waarvoor Jezus uiteindelijk heeft geleden en is gestorven. Het gaat dus niet over grote huizen en enorme auto's. Dat kan God wel geven, maar is niet per definitie bidden naar Gods wil. Daar geldt die gedachte misschien wel dat als je niet ontvangt, het Gods wil niet was. Maar als het over alles gaat waarvoor Jezus heeft geleden, vergeving, aanklachten van satan, ziekte, bevrijding en al deze dingen, dan zul je het ontvangen!
En weet je, daar zit zoveel ontspanning in, want daardoor kunnen we bidden, het verwachten en het verder aan God overlaten. Want we hebben alles wat Jezus heeft verdient al ontvangen. We zijn al heilig, wij zijn al genezen, we zijn al vrij, maar tegelijk leven we in de tussentijd nog wel in de gebrokenheid en hebben we alles al gekregen maar hebben we het nog niet ontvangen. Ik geloof dat het gebed om genezing is verhoord, maar dat de daadwerkelijke genezing nog op zich kan laten wacht. En dit is geen goedkoop excuus, maar is geestelijke ontspanning in het bidden. God verhoord onze gebeden echt! En straks als het volmaakte gekomen zal zijn, zullen al deze gebeden ook echt verhoord blijken te zijn en tot die tijd doet God het soms gelijk, soms na een periode van wachten. En zo durven wij met vrijmoedigheid tot God te gaan.
Gebed: Vader, ik dank U dat U al mijn gebeden die naar Uw wil zijn al verhoord hebt en ik verwacht de uitwerking daarvan of nu of straks en ik vertrouw op U dat U alles zult geven dat ik naar Uw wil van U bid.