“Toen nam Sarai, de vrouw van Abram, Hager, de Egyptische, haar slavin, nadat Abram tien jaar in Kanaän gewoond had, en gaf haar aan Abram, haar man, als vrouw voor hem. Hij kwam bij Hagar en zij werd zwanger. Toen zij nu zag dat zij zwanger geworden was, was haar meesteres in haar ogen verachtelijk.” (Genesis 16:3 en 4)
Je zou kunnen zeggen: wat een toestand met Sarai en waarom maakt zij dit soort keuzes? Waarom kiest Sarai ervoor om haar slavin met Abram mee naar bed te sturen? Sarai verlaagd toch op deze manier zichzelf? En God had toch een belofte gedaan aan Abram? Nou ja, die belofte had God inderdaad aan Abram gegeven, maar bij die belofte was Sarai niet betrokken. En ik denk dat we moeten beseffen hoe verschrikkelijk het was dat er geen nakomelingen waren bij Abram. Dat zou betekenen dat het geslacht van Abram na zijn dood zou ophouden te bestaan. En daarbij was het in die tijd al helemaal niet vreemd dat een man, naar zijn vrouw ook slavinnen had, die niet alleen zijn huis schoon hielden, maar die hij ook mee naar bed nam.
Het klinkt ons misschien allemaal heel bizar in onze oren. Logisch, want als man ga je toch niet met een andere vrouw naar bed? Dit heet toch ontrouw? Toch bleek dat in het Oude Testament een veel voorkomende situatie te zijn, die, zeker aan het begin nog nergens wordt veroordeeld. Het is wel goed om na te denken wat er bij Sarai achter zat dat zij deze keus maakt. Het is immers de slavin van Sarai die zij geeft aan Abram. Deze slavin was haar eigendom. Dus als er kinderen uit zouden voortkomen, dan waren die kinderen ook haar eigendom en daarmee ook van Abram en dan zou er toch nageslacht zijn voor de naam van Abram. En daarbij zou Gods belofte toch mooi gered zijn?
En misschien heeft Sarai zichzelf ook nog wel mislukt gevoeld omdat zij geen kinderen kon krijgen. Ze was als vrouw mislukt, zeker in die tijd. Dat dit voor God allemaal zo niet is, maar ook dat dit niet de manier is hoe God Zijn belofte wil vervullen ontgaat haar. En daarbij maakt God op dit moment gelijk duidelijk welke waarde Hij aan het huwelijk geeft. De belofte van het nageslacht van Abram moet voortkomen uit het huwelijk zoals God het huwelijk ziet.
Hier liggen lessen in, ook voor ons nu. Want het gevolg van deze keuzes is dat Hager inderdaad zwanger wordt, maar er wordt uiteindelijk geen kind van het verbond geboren, maar een kind van menselijk redeneren. Hoeveel Ismaëls heb jij in je leven tot stand gebracht? Keuzes waarmee wij Gods plan wilden oplossen, zelfs over onze eigen grenzen zijn heen gegaan om toch uitkomst te zien. God beloofde wel toekomst, maar wij zijn Gods plan gaan uitvoeren. Ik kom soms mensen tegen die de zending in moesten van God en ook daar echt beloften voor gekregen hebben, maar naar mate dat Gods tijd langer ging duren, gingen ze zelf maar invullen hoe Gods belofte vervuld moest worden. En hoe vaak zijn we op deze manier bezig, als we Gods weg niet meer begrijpen? Ieder op onze manier hebben we voor Ismaëls gezorgd, terwijl God een Izak verlangde.
Gebed: Here HEER, ik belijd U mijn Ismaëls, mijn redeneren waarbij ik dacht U nog een plezier te doen ook. Leer mij om op U te wachten, zelfs als dat 99 jaar duurt.