"En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen." (Genesis 1:27)
En dan is het meesterwerk van de Meester bijna klaar. Elke stap in dit meesterwerk is bijzonder. Als je nadenkt over de scheppingsdagen dan kom je tot de conclusie dat de hele volgorde in de schepping een bepaalde logica bevat. Elke volgende dag heeft God iets gemaakt dat de vorige dag nodig had. Licht kwam als eerste, want zonder licht is er geen leven mogelijk. De dieren komen bijvoorbeeld pas als de hemellichamen zijn gemaakt. Op dat moment is er ook pas een dampkring, waardoor er zuurstof kan zijn. En zo is de hele schepping geen toeval, maar zorgvuldig opgebouwd.
En dan zijn de dieren geschapen en op dat moment kiest God ervoor om nog iets te doen. Hij kiest er voor om mensen te maken. Onbegrijpelijk wat God hier eigenlijk doet. God zegt tegen Zichzelf: "Laat Ons mensen maken." God kiest ervoor om ons mensen te maken. En dat doet Hij niet zomaar. Hij wil de mens maken naar Zijn beeld en gelijkenis. God zegt niet dat Hij de mens naar Zijn beeld wil maken. Dan zou het naar Gods denkbeeld kunnen zijn.
God wil in de mens Zichzelf terug zien. Daar moet je even over nadenken. Gods diepste verlangen was om een schepping te maken waarin Hij tenslotte de mens zijn plaats in gaf en in die mens wilde God Zichzelf terug zien. Als God naar jou kijkt en naar mij, dan verlangt Hij om Zichzelf in je terug te zien. Wat ziet God van Zichzelf terug in jou? Dat is een vraag die aansluit bij het verlangen van God. God schiep ons naar Zijn evenbeeld.
Hoe dat precies is, is niet makkelijk te zeggen. Want God is een Geest, dus naar het lichamelijk zijn wij wel anders. Maar naar innerlijk zijn wij bedoeld om op Hem te lijken. We zijn niet gelijk aan God, maar in ons, is God zichtbaar. En daarbij is dat beeld van God dat Hij in ons maakte, zowel mannelijk als vrouwelijk. En net zoals met het eeuwige in God, is ook dit niet te bevatten. God is dus niet mannelijk en niet vrouwelijk.
Vanuit de manier van spreken in de tijd van de Bijbel is de mannelijke aanspreektitel wel logisch. Maar God schiep ons naar Zijn beeld, mannelijk en vrouwelijk. In de complete schepping van de mens, wordt God werkelijk zichtbaar in Wie Hij is. Dat is in geen mens samen te vatten. Wij mensen zullen nooit Gods complete beeld kunnen laten zien. Zeker na de zondeval niet meer, maar laat dan wel duidelijk zijn wat God verlangt.
Wat daarbij komt is dat God heel intens naar ons verlangt. God heeft een bewuste keus gemaakt om Zijn beeld in ons te willen zien. Hij heeft er voor gekozen om jou hier op aarde te laten zijn, zodat Hij zichtbaar zou zijn door jou heen! Gewild door God om Zijn beeld te dragen. En God is zoveel meer dan wij alleen!
Gebed: God almachtig, dank U dat U in mij Uw beeld wil zien. Ik belijd U dat er veel van Uw beeld door mij verloren gaat, maar ik wil Uw beeld dragen. Herstel Uw beeld in mij.