"Daarna zei de HEERE tegen Jozua: ... Leg voor uzelf een hinderlaag tegen de stad, aan de achterzijde ervan." (Jozua 8:1a en 2b)
Je zou aan het begin van Jozua 8 eigenlijk niets bijzonder lezen als je er snel overheen leest. Toch zitten in dit soort opmerkingen vaak wel de details die er wel degelijk toe doen. "Daarna zei de HEERE tegen Jozua", is dat zoiets bijzonders? Want dit lezen we door de geschiedenis met Israël heen telkens opnieuw. God wijst de weg voor Israël en dat is keer op keer zo. Dus dat de HEERE nu de weg wijst, is bijna iets dat niet opvalt.
Maar het is goed om even terug te kijken naar het moment dat Jozua voor de eerste keer Ai probeerde in te nemen. Bij de vorige keer heeft God namelijk helemaal niets gezegd. God ontbreekt in de geschiedenis op het moment dat er een ban in het leger is en God wijst op dat moment niet de weg. Er zijn geen voorschriften hoe ze Ai moeten innemen. En dit blijkt cruciaal te zijn voor het vervolg. En wat gaat er dan mis? Het is niet alleen Achan die een ban in het leger had gebracht, maar het is ook, en misschien wel vooral, Jozua die geen raad van God vraagt. Jozua richt zich niet tot God en al zou het al zo zijn dat God op andere momenten Zelf begint te spreken, Jozua is nu zonder dat God sprak gegaan.
Wat zou er gebeurd zijn als Jozua Gods stem had gemist? Of wat als Jozua God om raad had gevraagd? Dan had God ongetwijfeld geen advies gegeven om de strijd aan te gaan. Dan had God laten zien wat er aan de hand was en waardoor het volk in gevaar was. Zonder Gods goedkeuring en onderscheidingsvermogen wordt de strijd een uiterst gevaarlijke aangelegenheid. En nu staat er in dit hoofdstuk dat de HEERE spreekt en vertelt wat er moet gebeuren. Er is niets meer tussen het volk en de HEERE. Bij Hem is opgelost ook echt opgelost.
En dan blijkt ook dat Jozua geen slechte legeraanvoerder was. De tactiek van de vorige keer, stelt God nu Zelf ook voor. Alleen nu is de strijd al gewonnen omdat de vijand geen geestelijke ruimte onder het volk krijgt. Ik weet niet hoe jij met Gods stem omgaat, maar ook in de geestelijke strijd tegen de macht van satan is op eigen initiatief gaan uiterst gevaarlijk. Misschien moet God eerst nog laten zien wat er in je leven opgeruimd moet worden.
Maar de vraag is of de momenten dat God niet spreekt, wij dat opmerken. Of is het eigenlijk voor ons heel gewoon dat God geen advies geeft, zodat we het niet eens missen. En nee, in de geestelijke strijd zijn heel veel dingen op het oog geen grote levenskeuzes, maar de werkelijkheid waarin de gelovige leeft en strijd stijgt wel uit boven het aardse en is gericht op de doorbraak van Gods Koninkrijk. Zonder de stem van God, is het nodig dat we eerst bij God aankloppen. Hij is de Bevelvoerder en wij staan daar altijd ons. En in die weg is de strijd een gewonnen strijd.
Gebed: HERE God, soms vind ik het niet eens opmerkelijk als Uw stem ontbreekt en ga ik zo makkelijk op eigen initiatief verder. Ongeacht of ik dan dingen over het hoofd zie. Ik wil zonder Uw stem nooit verder gaan en strijden alleen met U erbij.