"Hij trok Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen. En toen het avond werd, daalden Zijn discipelen af naar de zee." (Johannes 5:15b en 16)
Het laatste gedeelte van vers 15 en daarna vers 16 staan los van elkaar in onze Bijbel. Nadat het volk Jezus tot koning wilde maken vanwege de wonderen, gaat Jezus er tussenuit. Hij gaat alleen de berg op. En de discipelen doen het tegenovergestelde, zij gaan naar de zee. De wegen van Jezus en die van de discipelen scheiden zich na het wonder van het verdelen van het brood. Opmerkelijk detail met grote gevolgen.
Als we er vanuit gaan dat Johannes ook een geestelijke lijn in zijn Evangelie heeft gelegd, dan is dit detail heel bewust opgeschreven, maar door de vertalers en indelers van de Bijbel eigenlijk uit het beeld geraakt. Jezus kiest er eigenlijk voor om geen koning te willen zijn en Hij zoekt Zijn heil in de stilte. Hij zoekt waarschijnlijk de gemeenschap met Zijn Vader.
De andere kant is dat de discipelen teruggaan naar hun oude leven en ze zoeken hun schepen op. Niet om Jezus te verlaten, maar met dat Jezus de stilte opzocht, zochten zij hun schip op. Ik weet niet hoe jij met het Koningschap van Jezus omgaat, maar Jezus zoekt hiervoor de eenzaamheid en de stilte op. Het lijkt hier bijna alsof de discipelen het niet raakt dat het volk iets wil dat Jezus niet wil.
Wij gaan soms heel makkelijk over tot de orde van de dag. Ook als we zien wat Jezus doet. Soms zijn we zo dichtbij Jezus en dan zien we zoveel van Hem, maar als anderen dan iets met Jezus willen wat Hij niet wil, vertrekken wij soms wel heel makkelijk naar onze orde van de dag. En de discipelen komen zichzelf hier tegen. Misschien wilden de discipelen in hun schip alleen maar wachten tot Jezus weer te voorschijn kwam. En met dat ze alleen en zonder Jezus zijn, steekt de storm op.
Nou ja, zo gaat het ook meestal. Op het moment dat wij uit de stilte met God blijven en zonder Jezus zijn, steekt heel vaak de storm op. Storm op allerlei manieren. En als de nood het hoogst is, en je soms lang op Jezus lijkt te moeten wachten, dan blijkt dat Jezus je nood kent, ook al zie jij Hem niet. Want Jezus komt uit de stilte naar de storm op zee toe. En dan blijkt dat er niets is dat Jezus kan tegenhouden, zelfs het water niet, want Hij zet Zijn voeten op het water en komt naar je toe.
En midden in je storm komt Jezus en Hij zegt het je: "Wees niet bang, Ik ben het". De discipelen waren al heel lang aan het ploeteren geweest. Ze hadden zo'n 5 kilometer geroeid. Geploeter, dat was het zonder Jezus. Geploeter als je in de storm zit op de zee van je leven. Maar vandaag zegt Jezus: "Ik heb je al lang gezien, Ik ben er, nu, op dit moment!" Niets houdt Hem tegen om te komen en nooit zal Hij een discipel loslaten.
Gebed: Here Jezus, U ziet al mijn strijd, soms is de storm zo groot en zo zwaar en kom ik niet meer vooruit. Maar ik dank U dat U mijn strijd ziet, zelfs als ik U niet zie. Ik geloof dat U onderweg bent, als ik het nog niet kan zien en ik zie in alle omstandigheden uit naar Uw komst.