"Toen zei Naomi: Ga rustig zitten, mijn dochter, tot je weet hoe de zaak uit zal vallen, want die man zal niet rusten, voordat hij vandaag nog deze zaak tot een einde heeft gebracht." (Ruth 3:18)
Ik weet niet hoe jij met opmerkingen omgaat die tegen elk gevoel van je ingaan, opmerkingen die misschien zelfs hele goede bedoelingen in zich hebben, maar ik kan daar soms heel erg slecht tegen. Het jaagt mij soms compleet de weerstand in en ontlokt dan al snel een reactie van: "jij hebt lekker makkelijk praten". Zo'n soort reactie heeft Naomi tegen Ruth. Dan is Ruth uiteindelijk bij Boaz geweest met haar huwelijksaanzoek en dan zegt Boaz: "Misschien is er wel iemand anders." En dan komt ze vroeg in de ochtend bij Naomi en dan zegt Naomi: "Ga rustig zitten." Echt een antwoord waar je op zit te wachten.
Zo gebeurde het ongeveer wel. Ruth was op de dorsvloer gebleven tot de ochtendschemering en nog voordat je elkaar buiten kon herkennen, is ze naar Naomi terug gegaan. Ze had nog wel een aanzienlijke hoeveelheid gerst mee gekregen. En zo komt ze aan bij Naomi. Met de boodschap dat Boaz zeker een losser is, maar dat er nog iemand dichterbij staat. En wat zegt Naomi dan? Dan zegt ze dat Ruth rustig moet gaan zitten en vertrouwen hebben in Boaz, want deze man zal het diezelfde dag nog goed regelen.
Maar wat is goed regelen? Dat kan zo maar zijn dat ze helemaal niet met Boaz zal trouwen, maar met die andere losser. En natuurlijk, Ruth zocht ook het beste voor het geslacht van Elimelech, maar dit idee, dat het zo anders zou kunnen gaan, moet wel heel moeilijk zijn geweest om te hanteren. Maar Naomi maant haar tot rust.
Hoe is het met jouw rust gesteld als Jezus nog niet gelijk doet, wat jij hoopte? Mag ik de lijn van de afgelopen dagen daarin even met je doortrekken? Gisteren noemden we nog dat onze rechtvaardigheid dichterbij stond, dan het werk van Jezus. Soms zit je midden in zo'n worsteling met Jezus, waarin je zo kunt zoeken naar meer vertrouwen in Zijn offer, omdat jouw rechtvaardigheid nooit een optie zal zijn bij God. Maar ook als Jezus je regelmatig misschien wel even terugstuurt door je te laten wachten.
Boaz liet Ruth wachten omdat hij zeker wilde weten dat hij een rechtmatige stap zette. Jezus zal uiteindelijk echt niet gaan zoeken naar jouw rechtvaardigheid als mogelijkheid van redding. Maar Hij kan je soms wel laten wachten en dan begrijp je er met je verstand en je gevoel soms niets van. Dan gaat alles zo anders dan je dacht. En dan zeg ik toch, net als Naomi tegen Ruth: "Ga even rustig zitten en wacht maar, want Jezus zal jouw zaak echt tot een goed einde brengen." En ja, ik vind dat ook vaak heel moeilijk. Echt serieus moeilijk omdat je het bijna niet meer vol kunt houden. En toch, gaat het niet om wat Jezus uiteindelijk zal doen, maar dàt Hij het zal doen en dàt Hij het tot een goed einde zal brengen voor jou! Soms nu, soms pas straks, maar vertrouw rustig op Jezus!
Gebed: Jezus, ik kies er voor om U te vertrouwen en te geloven dat U mijn zaak tot een goed einde zal brengen. En tot die tijd zal ik rustig wachten op U en op Uw tijd.