"En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan." (Openbaring 21:3 en 4)
Johannes heeft gezien dat alles nieuw is geworden en de gelovigen zijn als de bruid van Christus op aarde neergedaald. Symbolisch als een stad. Maar het symbool van een stad heeft dan vooral te maken met het feit dat het om een woonplaats gaat waar God zal wonen. Het is zelfs maar de vraag of er straks op de nieuwe aarde werkelijk steden zullen zijn. Steden zijn ontstaan uit onveiligheid. Steden waren nodig omdat er genoeg veiligheid op aarde was. Als dat straks weer hersteld zal zijn nadat alle goddeloosheid en alle ongelovigen van de aarde zijn verdwenen, dan zal een stad niet eens meer nodig zijn. Jeruzalem is daarmee dus alleen een stad die symbool staat voor het wonen van God.
Eigenlijk is de link niet zo vreemd, omdat Paulus ook zegt dat God door Zijn Geest in ons woont. Ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest. Wij zijn de woonplaats van God en daarmee is duidelijk op welke manier Jeruzalem de bruid is. De gelovigen, als plaats waar God wil wonen. Straks zal dat als een stad zijn, die tegelijk ook de bruid van Christus is. God zal er altijd bij zijn, nooit meer zal daar ook maar het gevoel zijn dat God er Zijn woonplaats niet heeft. God zal er altijd Zelf zijn. Ik denk dat dit nog meer is dan dat God door Zijn Geest in ons woont. De Drie-enige God zal er dan altijd wonen!
Maar nog iets anders, misschien juist wel omdat ook God de Vader er zal wonen, zullen daar al onze tranen gedroogd worden. We hebben wat verdriet in deze wereld. Verdriet door verliezen, verdriet omdat vriendschappen onmogelijk waren of toch niet betrouwbaar waren. Pijn om wat ons is aangedaan. Maar het laat God niet koud! God ziet het en straks zal Hij al onze tranen afdrogen. Dat laat trouwens ook zien dat we nu mogen huilen om de pijn die we hebben. We mogen nu onze tranen laten vloeien en God zal er straks, uiteindelijk op terugkomen.
Ik kom zoveel mensen tegen die zich groot willen houden en maar niet willen huilen, maar God ziet elke traan en Hij zal er straks echt op terugkomen. Hij zal het zeggen: "Die traan, op dat moment, Ik zal je nu de troost en het herstel er over geven. En die traan omdat je verliezen leed, Ik heb het gezien en zal je nu overvloedig geven." Er zal geen enkele jammerklacht meer overblijven. Sterker nog, het oude is voorbij gegaan en het is allemaal nieuw geworden! Hij wist het helemaal en compleet uit! Dat is wat ons te wachten staat als God voor altijd bij ons zal wonen en wij bij Hem.
Gebed: Vader, straks zal ik nooit meer huilen, straks zal ik nooit meer pijn hebben, maar mag ik altijd in eeuwige vrede met U leven! En al mijn tranen, U vergeet er niet eentje.