"En Jozef was dertig jaar oud, toen hij bij de farao, de koning van Egypte, in dienst trad." (Genesis 41:46a)
Misschien ken je dat gevoel wel, dat gevoel van verloren jaren. Ik heb daar soms echt wel eens last van. Dan kijk je naar je leven en denk je: Ja, wat ik nu allemaal doe en wat ik nu mag betekenen in Gods Koninkrijk is prachtig, maar zoveel jaren zijn er daarvoor verloren gegaan. Ik was 29 jaar toen ik tot geloof kwam en de jaren daarna waren zeker niet allemaal jaren dat ik echt in vrijheid God kon dienen. En als ik dan terugkijk denk ik, zoveel jaren die ik beter had kunnen besteden. Herken je dat? Ik denk dat de meesten gelovigen die momenten wel eens hebben. En dan kom je in de geschiedenis van Jozef een tekst tegen die eigenlijk nergens over lijkt te gaan.
Jozef is bij farao aan het hof geweest om de dromen van farao uit te leggen en de farao is helemaal onder de indruk. Hij gelooft gelijk dat deze uitleg klopt. En hij stelt Jozef aan over heel Egypte. Dat is allemaal bijzonder en zeker als we beseffen dat de vervulling van Jozefs droom nu ook dichterbij komt. Maar er staat nog net even iets bij in deze tekst. Dan staat er: "En Jozef was dertig jaar oud, toen hij bij de farao in dienst trad." Eigenlijk staat er dat hij dertig jaar oud was toen hij voor farao stond. Dertig jaar oud. Ik weet niet of je goed hebt meegelezen de afgelopen dagen, maar toen Jozef zeventien jaar oud was werd hij door zijn broers in de put gegooid en verkocht. De weg van put naar troon was dus maar liefst dertien jaar! Dertien weggegooide jaren, zou je zeggen.
Wat hebben die jaren nu voor zin gehad, ze zijn gewoon voorbij gegaan zonder nut. Net zoals die jaren in jouw leven waarvan je denkt: "Wat had ik die tijd beter kunnen gebruiken." Want als je het over zou mogen doen en dan kijkt hoe jij je tijd hebt besteed in de jaren waarin je niet van betekenis bent geweest, dan zou je het allemaal nu misschien anders doen. En toch is het dan opmerkelijk dat God het blijkbaar belangrijk vindt om te vermelden dat Jozef nu dertig jaar oud is en blijkbaar vindt God het belangrijk dat wij dat rekensommetje kunnen maken van verloren jaren van Jozef.
Ik geloof dat God dit niet zomaar heeft gedaan. Hij wil jou en mij laten zien dat er bij Hem een compleet andere orde is. Als het over Gods plan gaat, blijken die dertien nutteloze jaren er gewoon een rol in te spelen. Jaren waarin Jozef ongewild gevormd is tot de koning die hij nu mag worden. Ik geloof dat we niet te snel moeten zeggen dat we zinloze jaren hebben gehad. Natuurlijk, jaren in de zonde zijn niet goed. Maar in Gods plan blijken al deze jaren een rol te spelen omdat Hij, vaak zonder dat wij het weten, gevormd werden door Gods trouwe handen! Dit is Gods weg met Jozef en met ons om ons uiteindelijk op die plaats te zetten waar Hij ons namens Hem wil gebruiken op deze aarde.
Gebed: HEER, er zijn jaren in mijn leven die naar mijn gevoel nutteloos zijn geweest, maar toch wil ik geloven dat U zelfs die jaren gebruikte voor wie ik nu mag zijn.