"Hij leidde hen naar buiten tot bij Bethanië. En Hij hief Zijn handen op en zegende hen." (Lukas 24:50)
Het moment dat Jezus Zijn discipelen gaat verlaten komt ineens heel dichtbij. Veertig dagen lang heeft Jezus nog onderwijs gegeven. Elke dag weer en elke dag ging het om het Koninkrijk. Maar nu gaat Hij echt alle taken overdragen aan Zijn discipelen. Het moment is daar dat Jezus in de hemel gaat bouwen aan het Koninkrijk, terwijl Zijn discipelen doorgaan op de aarde. Uiteindelijk zal dit net zo lang doorgaan tot het moment dat Jezus weer zal terugkomen. Maar nu betekent dit wel loslaten. Maar Jezus laat niet zomaar los.
Misschien hebben wij er niet zo'n gevoel bij, misschien kennen we de diepte ook niet van wat Jezus doet, voordat Hij zal weggaan. En het zijn ook van die bekende woorden: Hij hief Zijn handen op en zegende hen. Eigenlijk stelt dat toch niets voor? Het zijn toch gewoon positieve woorden? Soms zeggen mensen wel eens: "Ik hoor in de kerk eigenlijk niets meer omdat mijn oren zo slecht zijn geworden, maar dan krijg ik in ieder geval nog wel de zegen mee". Ik ben dan wel eens geneigd om te zeggen: "Ja, en...?"
Want die zegen is vaak niet meer dan woorden die we fijn vinden om mee te krijgen, maar beseffen we wel wat er echt gebeurt? Het is niet zomaar een gelukwens, zoals we iemand feliciteren met zijn verjaardag. Zo van: Ik wens je het beste voor het nieuwe levensjaar, maar of dat beste ook echt komt, meer dan wensen kan ik het niet. Toch is het zo niet met de zegen die God je meegeeft. En zo is het ook niet op het moment dat Jezus Zijn discipelen zegent. Met een zegen werkt het zo, dat als je gehoorzaam blijft aan God en aan Jezus, dan functioneert die zegen ook daadwerkelijk, net zo goed als dat een vloek functioneert bij ongehoorzaamheid. Dan kom je onder de paraplu van Gods zegen vandaan en treft de vloek je. In de geestelijke wereld zullen demonen dan de vloek graag uitwerken, maar met een zegen is dat precies omgekeerd. De zegen die Jezus uitspreekt wordt door Hem verzegeld en door de engelen, die als gedienstige hemelboden klaarstaan, uitgevoerd.
De woorden die Jezus uitspreekt zijn dus geen loze woorden en wanneer wij in de naam van Jezus elkaar zegenen en we leven uit geloof, dan is die zegen dan ook een krachtig middel dat God geeft om ons te helpen, te ondersteunen en alles te geven wat nodig is. En op deze manier draagt Jezus Zijn aardse verantwoordelijkheden over aan Zijn discipelen. Zo gaat Hij weg, maar Hij laat hen achter, vol met Zijn zegen. Een zegen die niet maar een paar wensende woorden waren, maar een zegen die krachtig is en het engelenlegioen in beweging zet en werkelijk kracht vrijzet in de geestelijke wereld. Op dezelfde manier worden wij op zondag gezegend in de kerk en zo mogen we elkaar vrede toezegenen. En geloof maar dat dit geen loze woorden zijn en geen loze handoplegging. Dit is geestelijk en vol van hemelse kracht.
Gebed: Vader, wat onderschat ik vaak Uw zegen. Maar Uw zegen is een werkelijke, fysiek geestelijke kracht die U geeft en uitdeelt voor iedereen die in Uw wegen wandelt.