"En is het niet zo dat God, omdat Hij Zijn toorn wilde bewijzen en Zijn macht bekendmaken, met veel geduld de voorwerpen van Zijn toorn, voor het verderf gereedgemaakt, verdragen heeft. En dat met het doel om de rijkdom van Zijn heerlijkheid bekend te maken over de voorwerpen van Zijn ontferming, die Hij van tevoren bereid heeft tot heerlijkheid" (Romeinen 9:22 en 23)
Zie je nu wel, dat God er behagen in heeft om mensen verloren te laten gaan? Hij heeft zelfs voorwerpen gemaakt waarover Hij wilde toornen. God wil dus blijkbaar dat de ene verloren gaat en de andere behouden wordt. Op deze manier wordt er vaak naar deze tekst gekeken. God is de pottenbakker en wij zijn het leem en zouden wij onze mond mogen opendoen tegen onze Maker. Onze Maker heeft toch over ons te zeggen wat Hij wilt? En zelfs dus blijkbaar zover dat Hij sommigen voor de hel heeft geschapen. Staat dat er? Ogenschijnlijk lijkt dit wel zo...
Om te begrijpen wat Paulus hier zegt zul je het hele gedeelte vanaf vers 17 moeten lezen. Het lijkt dat de ontferming van God willekeur is, als je de verzen daarvoor ook nog leest, maar het gaat in dit gedeelte over de farao van Egypte. Het gaat hier dus niet over de complete mensheid waarover Paulus het hier heeft. Het gaat hier dus niet over 'de ene wel en de andere niet'.
De voorwerpen van Gods toorn hebben betrekking op vers 17. De Bijbel zegt namelijk dat God farao heeft verwekt om in hem Zijn kracht te bewijzen. En die zin pakt Paulus weer op in vers 22. Het gaat hier dus over de farao, die God wilde gebruiken om Zijn macht en heerlijkheid te bewijzen. God gebruikte farao om te laten zien Wie Hij is voor Israël. Maar laat wel duidelijk zijn dat ondanks de nogal stevige woorden van Paulus over 'voorwerpen voor de toorn', God tegelijk ook aan de farao heel veel kansen heeft gegeven om het verderf te ontvluchten. God plan zat hier wel achter, maar tegelijk was het de keus van farao om Israël niet te laten gaan. En zeker bij de eerste plagen was het hart van farao nog niet verhard en zelfs de verharding van zijn hart was de keus van farao zelf.
Maar waarom heeft God dan het toch zover laten komen? God wilde door de ondergang van farao heen duidelijk maken dat Hij Zich zou ontfermen over Zijn eigen volk. Het was de keus van farao om Gods volk zo onder druk te zetten, dat was Gods bedoeling niet toen Hij Jozef in Egypte liet aankomen. Het blijkt dus dat wat wij vaak denken, ook vaak niet klopt. Meer dan 400 jaar heeft Israël in Egypte gewoond en het leek wel alsof God hen vergeten was, maar God heeft Zijn woorden niet losgelaten, maar uiteindelijk bezocht God wèl Zijn volk. En God ontfermt Zich over wie Hij wil. En uiteindelijk zal morgen blijken dat dit niet Israël buitensluit en ook ons niet buitensluit. Dat er voor ons ruimte komt, dat dit alles te maken heeft met keuzes van Israël, dat is zo, maar uiteindelijk wil God Zich ontfermen.
Gebed: Vader, U bent de God van alle ontferming en na Christus verlangt U Zich helemaal om Zich te ontfermen. Maar degenen die tegen U kiezen, daaraan zult U Uw toorn uiteindelijk bewijzen, maar ik dank U voor Uw genade.