"Petrus dan ontkende het opnieuw. En meteen kraaide de haan." (Johannes 18:27)
Het ging nog heel aardig met Petrus, hij bleef in ieder geval zijn Meester nog volgen. Dat kon je van de anderen niet zeggen, die waren met de noorderzon vertrokken. Petrus was meegegaan, naar het hol van de leeuw. En waar gaat het nu fout? Volgens mij gaat het fout als onvoorwaardelijk Jezus volgen als gevolg heeft dat ook jou iets wordt aangedaan. Dat moment, daar is een discipel van Jezus op zijn zwakst. Je kunt nog heel veel durven en ook echt in oprecht geloof daden doen die opgemerkt worden, die radicaal zijn, maar het moment dat het echt verstrekkende gevolgen heeft voor jou persoonlijk.
En ik denk dat we vanuit dit punt even naar de verloochening van Petrus moeten kijken. Had Petrus zichzelf dan meer lief dan zijn Meester? Wellicht kun je dat zeggen, maar ben jij daar anders in? Kunnen we uit onszelf echt zover gaan dat het zelfs ons leven mag kosten? Ik geloof niet dat dit iets is dat wij zelf kunnen opbrengen, dat is genade. En op dit punt komt Petrus terecht. Natuurlijk dacht hij dat hij echt alles voor Jezus over zou hebben, maar Jezus ontmaskert hier de onmacht van Petrus en nergens dieper dan hier heeft Petrus beseft dat alleen genade het fundament is voor zijn leven.
Op welke moment gaat het fout? Op het moment dat een dienstmeisje zegt dat Petrus ook bij Jezus hoort. Een dienstmeisje, iemand die totaal niets te zeggen heeft. En klein meisje van het kaliber onderdanen dat haar mond niet eens mocht open doen. Daar was hij bang voor. En waarom? Omdat als echt openbaar zou komen dat Hij radicaal Jezus volgde, dat het hem hetzelfde lijden zou overkomen als Jezus. En dat kon Petrus zelf niet opbrengen.
En zo gebeurt het drie keer achter elkaar. De personen wisselen, maar de angst sloeg toe bij een onbekend, onderdanig dienstmeisje. En zolang er geen gevaar is voor je eigen leven, voor je eigen situatie of wat ook, dan kun je Jezus best wel volgen. Maar wat nu als Jezus volgen je baan kost? Wat nu als je echt dichtbij het Woord wil leven en afrekent met religieuze gewoonten en gewoon wil gaan doen wat Jezus je zegt en dat krijgt gevolgen? Misschien wel omdat je niet meer past in de kleur van godsdienst in je omgeving. Misschien dat je familie zegt: als jij dit doet, dan kijken wij jou niet meer aan. En jij weet dat juist dat is wat Jezus van je vraagt. Waar kies je dan voor? Nee, natuurlijk niet, Jezus openlijk verloochenen zal misschien wel meevallen, maar in je daden? Misschien zelfs wel in je boodschap die je dan toch maar aanpast. En echt, we hoeven hier niet geheimzinnig over te doen, dit is zo'n verleiding soms. Zelfs als je een bediening in Gods Koninkrijk hebt, zelfs dan...
Ik denk dat als we zo naar Petrus kijken, dat we eerlijk moeten zeggen: Petrus, dat ben ik. Ik verschil niet zoveel van deze prachtige toegewijde kerel als een Petrus, die als het er echt op aankomt ook heel zwak is en struikelt.
Gebed: Jezus, die toewijding van Petrus is zo heerlijk, maar zijn zwakte is ook mijn zwakte, want als U mij de kracht niet geef, verloochen ook ik U uit angst. Geef me toewijding, maar ook moed om echt voor U te leven.