"Daarom bent u niet te verontschuldigen, o mens, wie u ook bent die anderen oordeelt, want waarin u de ander oordeelt, veroordeelt u uzelf. U immers die anderen oordeelt, doet dezelfde dingen." (Romeinen 2:1)
Paulus heeft het eind van hoofdstuk 1 gebruikt om behoorlijk even uit te weiden over het gevolg van het niet eren van God. De gevolgen van God buiten je leven houden maken dat de zonde zal gaan heersen in je leven. Dan ga je de waarheid vervangen voor de leugen. God geeft de mens over tot de meest verschrikkelijke dingen als ze Hem niet eren. Dat is de ene kant die Paulus benadrukt. En daar schrikt hij niet terug om alles te noemen. Tot homoseksualiteit in de daad toe, waartoe God zondaren overgeeft die Hem niet eren. Alleen al het eren van God blijkt dus in zekere zin al een bescherming te geven. Maar na zijn uitweiden over dit punt komt Paulus aan het begin van hoofdstuk 2 weer terug bij ieder mens. Jij en ik, heiden of christelijk opgevoed persoon, Jood of Griek.
Als het gaat over over het oordeel waar we allemaal onder geboren zijn is het duidelijk. En zo het was, waren we allemaal gelijk. Niemand is te verontschuldigen. Als het gaat om onze redding, dan zijn we allemaal, wie we ook zijn, op gelijk niveau geboren: zondaar, dood en geen toekomst. En dat geldt voor een heiden net zoveel als voor iemand die de wet kent, niemand is te verontschuldigen. Sterker nog, als een heiden, die de wet niet kent schuldig is omdat hij God al had moeten aanbidden vanwege de grootsheid van de schepping, wie zijn wij dan die de wet wel kennen.
Onder de zonde, is het voor iedereen hopeloos en zijn we onrechtvaardig voor God. Zo is het vanaf Genesis 3. Paulus heeft het hier in het tweede hoofdstuk nog niet over de manier hoe redding tot stand moet komen, maar hij maakt heel duidelijk dat niemand onschuldig is en degene die denkt dat hij minder schuldig is, die moet zijn mond houden, want ten diepste doet hij dezelfde dingen. En laten we maar eerlijk zijn: als we de ander veroordelen, dan veroordelen we ook onszelf. Bedenk het maar als je tegen een ander zegt dat hij een leugenaar is, dan veroordeel je ook jezelf, omdat ook jij altijd een keer gelogen zal hebben. En dus ben je allebei onder hetzelfde oordeel. En als Jezus duidelijk maakt dat als je onreine gedachten hebt, je overspel doet, als je een overspeler veroordeeld om zijn daden, dan veroordeel je ook jezelf.
Misschien zouden we dit principe maar eens wat vaker tot ons moeten laten doordringen. Dat zou een heleboel veroordeling van anderen voorkomen als we beseffen dat wij precies hetzelfde doen. Jij of ik, we zijn geen haar beter vanuit onszelf en daarom zonder redding, liggen we onder hetzelfde oordeel van God. Natuurlijk is het moeilijk om dit te bedenken als je weet dat je in Christus bent. Paulus grijpt in hoofdstuk dan dan ook een heel eind terug. Maar dit is wel de werkelijkheid waar je in ieder geval vandaan komt, waardoor je nooit een ander meer kunt aankijken op zondig gedrag. En als jij van vergeving weet is dat enkel en alleen genade!
Gebed: Vader, ik dank U voor Uw genade. Ik ben niets beter dan die ander, waar ik een ander veroordeel zal ik altijd mijzelf veroordelen. Leer mij op die manier naar mijn naaste kijken en beseffen dat wat ik ben, ik dat alleen in Christus ben.