"Ik zal toch in de HEERE van vreugde opspringen, mij verheugen in de God van mijn heil. De HEERE Heere is mijn kracht, Hij maakt mijn voeten als die van de hinden, en Hij doet mij treden op mijn hoogten." (Habakuk 3:18 en 19)
Alles zal omver gaan, niets zal meer op zijn plaats blijven. Dat beseft Habakuk en dat beseffen wij misschien ook wel. Alles lijkt heen te gaan naar ondergang. Alle destructieve krachten paren zich samen, zowel in de kerk als daar buiten. Er is zoveel waarvan we beseffen dat God dit onmogelijk kan toestaan. Daar zal een reactie op komen van God. Dat men de kerk niet belangrijk meer vindt, maar dat je als gelovige zelf maar een keus moet maken of je naar de kerk wil. Zonden mogen ook in de kerk niet meer als zonden genoemd worden, religie mag heersen over de genade. En zo kunnen we nog wel verder gaan. En als je heel dichtbij Gods Woord wil leven in vrijheid met God, dat komt er weerstand.
Maar Habakuk heeft in alles wat er op hem afkomt ook gezien Wie God is. Het hele derde hoofdstuk gebruikt hij om de kracht en majesteit van God te beschrijven. En dan komt hij aan het eind tot een geloofsconclusie die zo sterk, zo machtig en zo groot is, dat dit de troost is na drie hoofdstukken ellende en onbegrip. Want één ding staat als een paal boven water voor de gelovige. Gods kind heeft ene paal die absoluut boven water zal staan als het water tot aan je lippen komt. Zelfs als de vijgenboom niet meer bloeit en dat er geen vrucht op het land is, zelfs als de stallen leeg zijn omdat alles kapot is gegaan, zelfs dan staat dit als een paal boven water: God is mijn kracht!
Mijn God, zal mij nooit loslaten, want Hij heeft lief en Hij bewaakt Zijn oogappels. Hij zal nooit toelaten dat Zijn eigendom het verderf zal zien. En daarom zal ik springen, ook in onze tijd. En echt, dan kan ik soms springen van vreugde omdat ik weet dat God nooit Zijn werk zal loslaten. Ik spring van blijdschap in de Heere. Hij is mijn vreugde. Ondanks alles wat de vijand bedenkt, vroom of goddeloos, maar wat hij ook bedenkt: in God is al mijn kracht en mijn eer, mijn sterke Rots!
Maar met dat geloof kun je zelfs als alles tegen is, toch door het leven gaan met voeten als van een hinde. Geen berg en geen dal is nog langer een blokkade om je vreugde in de Heer te vinden. Maar dan kunnen we met Habakuk ook echt zeggen: Ja, nooit zal er iets mij overkomen dat verder gaat dan Gods hand. En dan kan er veel gebeuren en God kan ook veel laten gebeuren, maar dit is zeker: uiteindelijk zal ik mij verheugen in God, mijn HEER! Daar richt ik mij op, juist te midden van alles wat geen rekening houdt met God en alles dat God door religie buiten spel wil zetten.
Gebed: HEER, wat er ook gebeurt, U bent mijn kracht, U bent mijn vreugde, mijn doel, mijn hoop, mijn toekomst, mijn Redder en mijn Beschermer! Halleluja!