"opdat wij geen jonge kinderen meer zouden zijn, heen en weer geslingerd door de golven en meegeslingerd door de golven en meegesleurd door elke wind van leer, door het bedrog van de mensen om op listige wijze tot dwaling te verleiden."  (Efeze 4:14) 

Het is even geleden dat we stopten met de brief aan de gemeente van Efeze. Vanwege Advent en Kerst zijn we toen even gestopt en ik heb mij afgevraagd wat goed zou zijn om te doen en ergens denk ik dat we eerst de Efezebrief moeten afmaken, anders blijft er een los eindje liggen dat niet verstandig is. We zijn gestopt, na de zeven punten van eenheid die er onder ons moet zijn, met de gaven die Jezus ons heeft gegeven, niet om met die gaven iets speciaals te gaan doen, maar om deze te gebruiken om de heiligen toe te rusten. Daarvoor heeft Jezus, toen Hij naar de hemel ging, gaven gegeven. Apostelen, profeten, evangelisten en herders en leraars heeft Jezus als bedieningen gegeven om de andere gelovigen toe te rusten.

 

Niet iedereen heeft deze bedieningen dus. Dit is sommigen gegeven en is gegeven voor de anderen. Als je dat vertaald naar het werk van een evangelist, dan is die bediening gegeven om gelovigen toe te rusten om het Evangelie uit te delen aan hen die niet geloven. En dit geldt voor de andere bedieningen die Paulus in Efeze 4 noemt ook op dezelfde manier. Maar waarom doet God dat op deze manier? Hij kon toch iedereen gewoon een bediening geven? Nu worden die bedieningen gebruikt om anderen op te bouwen, dat kon toch ook anders? 

Het is heel verleidelijk om zo te denken, maar dat deze onderwijzende en opbouwende bedieningen aan sommigen specifiek worden gegeven heeft te maken met het doel dat er achter zit. Het toerusten van de heiligen, dat zijn dus alle gelovigen moet meewerken aan de opbouw van het lichaam van Christus. De ledematen worden daardoor sterker en elke gelovige moet niet langer een kind in het geloof zijn, maar komen tot volwassenheid. Daarmee zegt Paulus niet dat we niet als een kind moeten geloven, maar wel dat ons geloof volwassen moet worden. En wat is een volwassen geloof? Dat is geloof dat niet door allerlei omstandigheden of allerlei vormen van leer heen en weer geslingerd wordt. Stabiele gelovigen, daar gaat het dus om. Een evangelist rust toe om het Evangelie uit te dragen, maar daarvoor leert hij de gelovige wel wat de kern van het Evangelie is. Een profeet leert een gelovige alles te zien in Gods perspectief. En op deze manier kun je doorgaan. Dat is het doel! 

God wil dat wij niet bij elke wind en tegenslag omver gaan, maar dat niet ons gevoel of de omstandigheden bepalend is hoe we geloven, maar de absolute waarheid van Gods Woord. Het geloof dat op basis van geloof altijd staande blijft en daarom heeft God bedieningen in het lichaam van Christus gegeven die hiervoor zorg hebben te dragen. Zo mogen wij ook in dit jaar opgebouwd worden om stabieler christen te kunnen zijn.  

Gebed: Vader, ik verlang om steeds meer stabieler te worden in geloof en vertrouwen. Ik wil niet overmand worden door gevoel of omstandigheden maar vast staan in geloof. Geeft U mij telkens mensen die mij helpen groeien in geloof en mag ik hierin ook anderen weer dienstbaar zijn.

Tags: