"En het gebeurde, terwijl ze met elkaar over al deze dingen spraken en van gedachten wisselden, dat Jezus Zelf bij hen kwam en met hen meeliep." (Mattheüs 24:15)
Misschien denk je dat er nu echt iets niet klopt. De geschiedenis van de Emmaüsgangers terwijl we het over vrouwen in de Bijbel hebben. Toch geloof ik, nadat iemand mij erop wees, dat dit wel degelijk een onderwerp is dat past binnen het thema. We gaan er meestal vanuit de de Emmaüsgangers twee mannen waren. Maar dan kom je, als je goed leest toch wel een paar opmerkelijke dingen tegen. Natuurlijk kunnen twee mannen uit de discipelkring van Jezus naar Emmaüs onderweg zijn. Maar in ieder geval zijn het niet alleen mannelijke discipelen, want er waren ook vrouwen bij hen. En deze twee die op weg gingen naar Emmaüs was een vrouw.
Hoe je dat weet? Dat zit aan het einde van de geschiedenis. Aan het begin merk je daar niets van, maar het begint op het moment dat ze thuis aankomen. In vers 29 staat dat de twee tegen Jezus zeggen dat Hij met hen naar binnen moet gaan, want het is al donker. En dan staat er: "En Hij ging naar binnen om bij hen te blijven." Er van uitgaande dat Jezus ook echt maar op ene plaats tegelijk kon zijn, is dit opmerkelijk. Natuurlijk zouden het twee broers kunnen zijn, maar logischer is dat deze twee mensen gewoon een echtpaar zijn die, na alle gebeurtenissen, naar huis zijn gegaan.
En soms moet je gewoon niet teveel praten. Wat zou er gebeurd zijn als deze vrouw uit de Bijbel gewoon haar vragen bij God gebracht zou hebben? Nu gaat ze er met haar man over praten en laten we eerlijk zijn, ook mannen kunnen soms maar al te makkelijk praten en het geloof afbreken door hun gepraat. Hij stond in ieder geval niet als priester van zijn gezin op en vertelde zijn vrouw niet dat de Schriften toch zeiden dat Jezus dit moest overkomen. Dat had hij kunnen weten, zeker ook omdat Jezus er genoeg over gezegd had.
Deze vrouw leert ons dat als we alleen op de omstandigheden letten, heel veel dingen hopeloos zijn. Dan gaat het zeker niet goed met het Koninkrijk van God. Want uiteindelijk let ze alleen maar op de omstandigheden en het feit dat alles uiteindelijk maar een boze droom was. En o, wat is dit herkenbaar, dat we kijken naar wat we zien en niet naar wat we geloven. Ik durf te zeggen dat zelfs diagnoses nooit het laatste woord hebben, maar alleen Jezus en Jezus alleen heeft het laatste woord. De Opgestane is Degene Die het laatste woord heeft! Die heeft de hele wereldgeschiedenis in een nieuw perspectief gezet. En dat vertelt Hij deze man en deze vrouw. Hij brengt hen terug naar de kern: Gods trouw met hun leven. Gods trouw met jouw leven waarin het Hem niet en nooit uit te hand loopt.
En als ze dan zien hoe het echt is, weten ze niet hoe snel ze, door het donker, terug moeten naar Jeruzalem om te vertellen dat Jezus alles heeft veranderd. Focus je op Jezus en op Jezus alleen. Dat maakt het verschil.
Gebed: Heer, ik dank U dat U nooit, maar dan ook nooit, hopeloos bent, maar dat U altijd en in elke situatie hoop en verwachting hebt. U veranderde alles!