"Maar een Samaritaan die op reis was, kwam in zijn buurt, en toen hij hem zag, was hij met innerlijke ontferming bewogen. En hij ging naar hem toe, verbond zijn wonden en goot er olie en wijn op, Hij tilde hem op zijn eigen rijdier, bracht hem naar een herberg en verzorgde hem." (Lukas 10:33 en 34)
Je zou daar halfdood liggen langs de kant van de weg, dan hoop je toch op iemand die je nog komt redden? Dat hoop je wel, maar hoe groot is de kans. Buiten de veilige muren van de stad is die kans niet zo erg groot. Het is opmerkelijk dat Jezus dan vertelt dat er een priester en een leviet voorbij komen, maar beide lopen met een boog om de man heen, die meer dood dan levend is. Dat is een heftig verhaal. We weten niet waarom die twee mannen voorbij lopen. Wilden ze niet onrein worden? Waren ze zo godsdienstig dat ze geen risico wilden lopen dat ze een dode zouden aanraken?
Uiteindelijk is duidelijk dat de godsdienst hem niet kon redden, zij gingen gewoon aan hem voorbij. En weet je, als je het beeld vast durft te houden dat dit verhaal over ons gaat, dan besef je dat je godsdienst je niet kan redden, de liturgie op zondag in de kerkdienst niet, de muziek niet, zelfs je theologie en je dogmatiek, ze gaan gewoon aan je voorbij, maar kunnen jou onmogelijk redden. En waarom zou je dan je zaligheid er aan geven om hierin tot het uiterste te gaan?
Maar als dan alle hoop vergaan lijkt te zijn komt er een Samaritaan langs. Een man die elke Jood zou uitspugen. Bastaarden waren het. In de tijd van de ballingschap had de koning van Assyrië de veteranen naar de landstreek Samaria laten gaan om daar te wonen en daar woonden ook wat boeren die niet gedeporteerd waren. En zijn waren met elkaar vermengd geraakt. Een soort Joods-heidense godsdienst was er toen ontstaan. En juist deze, uitgespuugde Samaritaan, hij die van een andere orde was, hij red deze man die bijna dood is.
Als wij beseffen dat wij Gods nabijheid hebben verlaten en op een vervloekte aarde terecht zijn gekomen, wat heeft jou uiteindelijk gered? Iemand, een Man van een andere orde, een Man, uitgespuugd door iedereen, Jezus, Hij is gekomen en jou op te zoeken en te redden! Dat is het diepe verhaal achter de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan. Het gaat hier over jou en over Jezus, over jou bijna-ondergang en Jezus die bij jou is neergeknield. Als we op dat punt zijn aangekomen, dan beseffen we dat de woorden van Jezus niet zo vreemd zijn als Hij zegt, als antwoord op de vraag hoe je in de hemel kunt komen, door te doen zoals deze Samaritaanse man. Want dit zelfde doen is niets anders dan Jezus volgen als je hebt beseft dat Hij jou redde. En met Zijn redding heeft Hij ook jou van een andere orde gemaakt. Je bent een hemelburger geworden die aardbewoners mag oprapen uit de goot van hun leven. Of dat nu letterlijk of figuurlijk is, jij mag Jezus bediening dragen op aarde. En ben jij op die manier beschikbaar, zonder oordeel, onvoorwaardelijk?
Gebed: Jezus, zoals U kwam om mij te redden, zo wil ik, zonder oordeel, onvoorwaardelijk ook iedereen laten zien wie U bent, door mijn handelen heen.