"En zij sloegen de handen aan hen en zetten hen gevangen tot de volgende dag, want het was al avond. En velen van hen die het Woord gehoord hadden, geloofden, en het aantal mannen werd ongeveer vijfduizend." (Handelingen 4:3 en 4)
Hoever mag het gaan? Dat is wel een vraag die je zou kunnen stellen als je de hele geschiedenis van deze man doorleest. Het opmerkelijke is dat toen die man op zijn benen ging staan, dat het volk compleet van slag was. Blijkbaar waren ze zo sterk van slag dat Petrus het toch nodig vond om op dat moment te gaan preken. Het wonder dat was zo krachtig dat er onder het volk iets gebeurde. Maar als er één ding duidelijk is, dan is het dat Petrus wil wijzen op Hem door Wie dit wonder is gebeurd. Het gaat uiteindelijk om de verkondiging van het Koninkrijk van Jezus Christus.
Dat wonder was al blijkbaar iets lastigs, maar als Petrus dan ook verteld hoe het in elkaar zit, dan belanden ze in de gevangenis. Het volk luistert nog wel, maar uiteindelijk worden de priesters en de geestelijk leiders van het volk zo boos dat Petrus en Johannes opgepakt worden. Dat lijkt te gaan om de onrust die was ontstaan na de genezing van die man. En reken dat een bovennatuurlijke genezing wat losmaakt. En echt, dat is niet alleen positief, het is vooral negatief. Dat is tegenwoordig echt niet veel beter. Als wij Jezus verbinden aan een situatie en Jezus grijpt in, dan komt er altijd commentaar. Of het nu over een genezing op Opwekking gaat of een wonderlijke verdwijning van kanker na een intens gebed van familie, er wordt altijd wat van gevonden.
Ben jij nog bereidt om Jezus te volgen in Zijn opdracht, als je weet dat dit de gevolgen zijn? Uiteindelijk was het probleem niet de genezing, maar het Woord van God dat ze gebracht hadden. Als je ziet wat er door dit wonder gebeurt, dan sta je versteld. Het wonder maakt baan om het Evangelie te verkondigen en dan komen er maar liefst vijfduizend mannen tot geloof. Daar zijn de vrouwen en kinderen niet bij. De geestelijk leidslieden zien de kerk van toen gewoon leeglopen. Dit is verschrikkelijk en dit mag niet gebeuren.
Dit is de angst die religie altijd heeft: ze zijn bang dat ze hun invloed kwijt raken als de Geest echt gaat werken. En heel lang kan religie door manipulatie en macht de controle houden en de Geest lijken tegen te houden, maar als de Geest dan echt doorbreekt, dan moet religie echt aan de noodrem trekken. Petrus en Johannes levert dat een nachtje gevangenis op. Eigenlijk is het een grote overwinning. Maar hebben wij dat er voor over? Of schrikken we terug als het ons iets gaat kosten. Het begon met lef hebben om uit te stappen in geloof, maar het eindigt met volharding als er lijden op volgt.
Petrus begon niet met preken, soms kun je dat ook beter maar even niet doen, maar vanuit het wonder was er zoveel ruimte om het Evangelie te brengen, die kansen moeten wij ook weer leren benutten. Juist omdat het Evangelie alleen maar op weerstand stuit. Dat kost je soms heel wat, maar als je bedenkt dat er vijfduizend nieuwe gelovigen tegenover staan, is de overwinning voor Koning Jezus.
Gebed: Vader, soms ben ik geneigd om mijzelf even terug te trekken omdat ik bang ben voor wat komen gaat als ik echt ga staan in geloof. Maar U bent het waard om alle ruimte te krijgen en daarom zal ik Uw Naam verkondigen.