"U hebt geen vreugde gevonden in slachtoffer en graanoffer, U hebt Mijn oren doorboord; brandoffer en zondoffer hebt U niet geëist. Toen zei Ik: Zie, Ik kom, in de boekrol is over Mij geschreven." (Psalm 40:7 en 8)
Zijn er teksten in de Bijbel die echt niet kloppen? Natuurlijk zijn we te nette christenen om te zeggen dat er teksten zijn die niet zouden kloppen. Natuurlijk, dat kan niet. Gods Woord is onfeilbaar, Gods Woord is altijd de waarheid. Maar dan moet je vers 7 van Psalm 40 eens lezen. God zou geen vreugde hebben in slachtoffer en graanoffer. God zou zelfs geen brandoffer en zondoffer hebben geëist. Hier klopt toch echt niet veel van.
Het staat er wel echt en ergens voelen we wel aan dat er iets niet klopt. David heeft net beschreven hoe oneindig goed en groot God is. Hij heeft gezegd dat Gods gedachten te groot zijn om ze uiteen te zetten, we kunnen die gedachten niet eens tellen, zo groot en zo veel is het. En dan zegt David dat God geen vreugde heeft gevonden in de offers. Toch was het God Die Zelf de offer heeft ingezet. Hij was het die de complete offerdienst heeft ingesteld en laten beschrijven. Elk detail moest precies kloppen. Zou God er dan geen vreugde in hebben gehad?
David stelt hier van niet. En opmerkelijk is ook dat de woorden van deze tekst letterlijk op Jezus worden betrokken in de brief aan de Hebreeën. Hoe zit het nu eigenlijk? Wat was eigenlijk de rol van de offers in het Oude Testament? Eigenlijk is het heel simpel. De offers in het Oude Testament waren krachteloos en nutteloos. Ze hadden geen enkele waarde als het ging om de eeuwigheid. Ja, God strafte wel heel zwaar als er dingen in de offerdienst fout gingen, maar uiteindelijk was er in het hele Oude Testament geen rund of geit die een zondaar in de hemel zou kunnen brengen. God had uiteindelijk helemaal geen vreugde in al het bloed van die dieren.
Het enige dat al deze offers te betekenen hadden was dat ze wezen op Jezus. Het ging in al die offers gewoon om het beeld ervan. Ze waren een voorafspiegeling van Jezus! Het was de bedoeling dat elke Israëliet in het Oude Testament in de offer het werk van de Messias zouden zien en dat al zouden geloven. Zoals wij achteraf zien op het werk van Jezus, zo moesten de Israëlieten zien op het werk van Jezus dat nog zou komen. En door ons en hun geloof in Jezus is er kracht in het bloed. Maar het bloed was slechts een heenwijzing naar Jezus. Tot het moment dat Jezus zei: "Ik kom". Al die offers hebben geen enkele zin. Ook al onze offers hebben uiteindelijk geen enkele toegevoegde waarde als je ze niet uit geloof doet. Je komt met al je offers nooit dichterbij God. Jezus kwam, omdat Hij wilde komen als Het Offer! Hij kwam, niet om te offeren, maar om Zichzelf te offeren. Morgen zullen we zien hoe Hij kwam. Want Hij liet daarvoor Zijn oren doorboren. Dat is nogal wat. Maar ook God wachtte op het moment dat de offers weer konden stoppen en in die zin heeft God er geen vreugde in gehad, want het zette niets recht.
Gebed: Jezus, U kwam, zodat er niet eindeloos nutteloze offers gebracht hoefden te worden. Het is goed zoals het toen was, maar nu ben U gekomen, U kwam om Gods wil te doen, die wil, die ik nooit volbracht!