Ik liep pas met de hond buiten op de Veluwe... En weet je wat op de Veluwe opvalt? De grasvelden in de tuinen zijn hier altijd veel groener van bij ons. Bij ons op de klei zit er altijd onkruid in het gras, maar hier op de Veluwe is dat veel minder. En als ex-hovenier blijven zulke dingen mij opvallen.
Hoe komt het dat dit zo is? Er wordt wel eens gezegd dat dit komt omdat er in de polder veel meer onkruidzaad zou zijn. Maar als ik hier op de Veluwe rondkijk, staat er in de bermen ook genoeg onkruid. Het hele verhaal heeft te maken met de ondergrond. Hoe armer je grond, hoe minder onkruid en hoe rijker je grond hoe meer onkruid. En daarbij zit er in rijke grond minder stikstof, waardoor er ook veel meer klaver groeit in de gazons.
Mag ik je eens vragen hoe jouw grasveldje er voor God uitziet? Ik geloof dat we dit bovenstaande beeld kunnen doortrekken. Hoe rijker we zijn van aardse dingen, hoe meer we vervuld zijn met de aarde, hoe meer onkruid. Jezus zegt in de brief aan Laodicea dat ze rijk en verrijkt zijn en aan geen ding gebrek hebben. Ze waren vervuld met al het aardse. Jezus zegt niet dat rijkdom fout is, maar wel waar we ons hart opzetten. Of... waar we ons voedsel uithalen.
Opmerkelijk dat Jezus in de Bergrede zegt dat zalig zijn degenen die arm van geest zijn. Dat betekent niet dat we altijd te kort hebben, of dat we altijd geestelijk weinig hebben. Arm van geest heeft te maken dat onze geest niet de rijkdom van de wereld heeft. Arm van geest heeft te maken dat we op dat gebied arm willen zijn.
Gods grond is het beste voor ons geestelijke gazon. Niet vette klei vol aards genot, maar arme grond die vervuld is met Geestkracht. Dan zal ons gazon er voor God fris en stralend groen bijliggen. We zullen groen en fris blijven, zelfs in onze grijze dagen.