"Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen." (Jakobus 6b-8) 

Wijsheid om te volharden in geloof, dat is waar het om gaat bij Jakobus in het eerste gedeelte van deze brief. En God zal overvloedig wijsheid of bekwaamheid geven als we Hem daarom vragen. God zal dan ook geen verwijten maken, ook niet als we hebben gewankeld en daarna bij Hem aankloppen. Er is wel een 'maar' aan. En dat 'maar' liegt er niet om. Twijfel zal namelijk funest zijn.

 

Jakobus is niet te beroerd om het hier heel erg zwart-wit neer te zetten. En bij veel christenen gaat dit een beetje kriebelen. Zeker behoudende christenen, die soms hun leven lang met twijfel te kampen lijken te hebben, vinden deze tekst niet makkelijk om te lezen. En twijfel, herkennen we het allemaal niet? Het gaat hier niet in de eerste plaats om geloofstwijfel. Dan halen we de tekst uit het verband. Het gaat hier om twijfel bij de hulp bij verzoeking en beproeving van je geloof. 

Met andere woorden: het gaat hier om twijfel of God werkelijk wil helpen bij het volharden. En misschien nog wel een stap dieper, het is de vraag of deze twijfel er ook niet voor zorgt dat je soms helemaal niet wil volharden in geloof, maar wilt toegeven aan de verleiding van de verzoeking. Dit wordt vooral duidelijk in de woorden van Jakobus die volgen. Als je twijfelt ben je gelijk aan een golf van de zee die door de wind alle kanten opgestuurd wordt. Het wordt iets dat stuurloos is en helemaal niet standvastig is. 

Durf jij helemaal op God te vertrouwen en wil je ook op God vertrouwen op momenten van verzoeking. Als je het niet doet, sla je alle kanten op. Stel dat je een moment hebt dat je aangevallen wordt met porno en je krijgt de neiging om er aan toe te geven. Kies je dan om God om hulp te vragen? Of kies je om God niet om hulp te vragen omdat je òf denkt dat het niet zal helpen òf eigenlijk niet eens zin hebt om God om hulp te vragen omdat je er diep van binnen aan toe wilt geven. Want twijfelen kun je aan God hulp, maar twijfelen kun je ook of je God wel om hulp wilt vragen. 

Zie je hoe gevaarlijk deze twijfel is? Voor je het weet struikel je en val je en ga je de ene keer met God mee en de andere keer gaat het mis en lijkt het alsof je leven onstabiel is en je geestelijk leven elke dag anders is. Dat is niet wat de bedoeling is. Het gaat om een stabiel geloofsleven, waarin de verleiding en de beproeving geen invloed meer zal hebben. Het zal echt wel eens fout gaan, maar dan weet je ook dat God geen verwijt maakt, maar je laten meegaan op de golven van onstabiliteit en slapheid, dat is waar Jakobus ons hier voor waarschuwt, want dan ben je dubbelhartig. Daaruit blijkt ook wel dat het hier niet alleen gaat om twijfel of God je zal helpen, maar dat je dubbel van hart bent waaruit blijkt dat je de hulp ook niet vraagt. 

Gebed: Vader, dit is wel een stevig woord voor deze dag. Want wil ik eigenlijk wel altijd overwinnen bij verzoeking, of kies ik er soms niet veel te makkelijk voor om mee te gaan in de verzoeking. Ik kies om vanaf nu altijd U om hulp te vragen en in geloof te verwachten dat U het zult geven.

Tags: