"Hij zei: Ik riep uit mijn benauwdheid tot de HEERE en Hij antwoordde mij. Uit de schoot van het graf riep ik om hulp, U hoorde mijn stem." (Jona 2:2)
Heb je na gisteren afscheid genomen van jouw Jona? Eigenlijk kun je namelijk niet verder lezen als je dit niet hebt gedaan. Ik zeg dit niet om er druk op te zetten, maar omdat ik Gods verlangen besef dat jij in je bestemming zult wandelen. En als Ninevé jouw bestemming is volgens Gods plan, dan is dat het enige waar jij hier op aarde echt Gods vrede en geluk zult ervaren. Buiten je bestemming vind je dat nooit. Daarom wil ik je echt vragen of jij afstand wilt doen van jouw Jona in je leven. De Jona die niet wil doen wat God vraagt, al die momenten die jou uit je bestemming houden.
Uiteindelijk laat God namelijk Jona niet in de steek. Sterker nog, Hij blijft voor hem zorgen, ook als Jona uiteindelijk overboord moest. Want op het moment dat Jona overboord ging, zorgde God dat er een grote vis was die Jona opslokte. Nu is dit verhaal moeilijk om echt te begrijpen. Hoe kun je nu opgeslokt worden door een vis en in het ingewand van de vis gewoon doorleven? Deze vragen hebben heel veel theologen ook al gesteld en tot de conclusie gekomen dat het verhaal nooit echt kan zijn. Ik kan met zulke theologen echt niets. Ik geloof dat het verhaal van Jona klopt, want Gods Woord vertelt het zo.
Het gaat er ook niet om hoe dat met die vis precies in elkaar zit, het gaat erom dat Jona, ondanks zijn verkeerde keuzes, toch door God beschermd worden en de tijd krijgt om tot inkeer, maar vooral tot inzicht te komen. Of dat bij Jona gebeurt, is de vraag, maar God geeft hem tijd om na te denken. Niet op bepaald de meest normale plaats, maar als je drie dagen in een vis zit, midden in de zee, dan gaat er wel heel veel door je heen. Stel je voor dat je nooit meer uit die vis komt. Trouwens, wij weten dat Jona uit die vis komt, maar Jona zag de dood voor ogen. En dan begint hij te roepen tot God.
Jona kon ineens niet meer doen wat hij wilde, nu lijkt alles voorbij. En zo kan het voelen als je Jona moet loslaten en je erachter komt dat er even helemaal geen toekomst meer lijkt te zijn als jij het niet meer kunt bepalen. Maar juist dat is ze tijd waarin God je de ruimte geeft om na te denken en om tot Hem te roepen. En wat blijkt dan?
Jona is helemaal niet alleen in die vis. Hij is niet alleen in de omstandigheden waar hij zichzelf in gebracht heeft, God is daar ook en Hij hoort hem en Hij antwoordt hem! God heeft hem laten merken dat alle golven van Gods boosheid om het onrecht dat Jona Hem heeft aangedaan. En tegelijk brengt God Jona niet om, maar wil Hij hem terug hebben op zijn plaats. En daarom hoorde God Zijn stem. Wordt Jona daar rustig van? Zeker niet direct, hij wordt eerder heen en weer geslingerd. Voorlopig slingert hij tussen verstoten en aangenomen. Iets van Paulus die aangeklaagd werd vanwege het vervolgen van de gemeente van God en daardoor zijn rechten verspeeld had, maar tegelijk wel door God gebruikt werd. Fout geweest waardoor je denkt dat er geen toekomst meer is, maar genade ontvangen om weer opnieuw te beginnen.
Gebed: Heer, als ik overdenk waar ik niet luisterde, dan zouden Uw golven over mij heengegaan moeten zijn, maar U bent zo genadig en ik wil in mijn bestemming wandelen.