"En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en laten zij heersen over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht, over het vee, over heel de aarde, en over al de kruipende dieren die over de aarde kruipen." (Genesis 1:24)
De komende tijd wil ik je graag even meenemen in de stilte met God. Stilte op een manier waardoor je onder de indruk mag komen van God en van Zijn aanwezigheid. Stilte kan de afwezigheid van God zijn, maar stilte is juist ook vaak de verwondering voor God. Het is opmerkelijk als Elia in de woestijn zit, niet omdat hij daar naartoe moest, maar omdat hij daar een potje depressief zit te zijn omdat hij ineens meer tegenstand van Izebel en Achab kreeg dan hij dacht, en dat God voorbijkomt, dat God niet in het vuur is, niet in de storm, niet in al het kabaal, maar in de stilte. En dan bij die stilte valt Elia op zijn gezicht en buigt hij diep voor God. Dat is het moment van omslag.
Zou jij de komende tijd mee willen gaan, de stilte met God in? Dat je elke dag even een moment hebt van stilte, van intense diepe stilte waarin je God in alle heerlijkheid ziet en voelt. Het eerste moment waar ik je even op wil focussen is het moment net na het moment dat God de dieren heeft geschapen.
God zweefde met de Geest boven de chaos. Hij was volmaakt God, er was niets, maar God was volmaakt in Zichzelf. Wat heeft deze God dan nodig? Wat zou jij nodig hebben als je volmaakt bent in jezelf en jij in jezelf alles hebt wat jouw leven tot intens geluk maakt? Dan heb je niets nodig en het laatste wat je dan nodig heb zijn mensen die meer onrust dan rust veroorzaken. Maar dan neemt God ineens een besluit. Hij bedenkt dat Hij iets moois wil maken. Niet omdat Hij dat nodig had, maar omdat Hij daar plezier in had.
Na een paar dagen hard werken is het klaar. Een prachtige aardbol met geuren en kleuren, met dieren en met vrede. Intens mooi, intens volmaakt en intense vrede. Maar dan zegt God tegen Zichzelf: Laten wij mensen maken die op Ons lijken.
Ik wil je vragen gewoon even echt in deze stilte van verwondering te komen met God. En ik wil je vragen om dat wat God bedacht niet te betrekken op de mensheid, maar op jezelf. God zei tegen Zichzelf dat Hij jou wilde maken en in jou Zijn beeld zichtbaar wilde maken. Weet je hoe bijzonder dat is? God Die niets, maar dan ook niets nodig had, besloot om jou te maken en om in jouw Zijn vreugde te vinden.
Wat een besluit is dat geweest! Fluister het eens gewoon zachtjes tegen God: “Heer, wow, U wilde mij!” En Hij wist dat je door de zonde uiteindelijk niet volmaakt zou zijn en er van alles mis zou gaan, maar Hij wilde jou! En niet zomaar, je bent bedoeld om te heersen over de schepping. Je loopt niet zomaar op aarde rond, je loopt er rond omdat God je heeft gewild. Dat deed Hij als je God, als je Vader in de hemel! Wees stil, luister in de stilte naar de liefdevolle stem van God Die zegt: “Ik wilde jou en in jou ben Ik zichtbaar, jij bent zo waardevol voor Mij, want als Ik jou zie, dan zie Ik iets van Mijzelf terug. God maakte je, niet omdat Hij je nodig had, maar om van je te genieten!
Gebed: Heer, in de stilte van dit moment, fluister ik zachtjes: “Dank U wel dat U mij wilde maken om van te genieten. Ik wil er voor leven, zodat U van mij geniet en voor nu wil ik gewoon even in de stilte met U zijn.