"Wees op uw hoede, dat u het verbond van de HEERE, uw God, dat Hij met u gesloten heeft, niet vergeet en voor u een beeld maakt, de afbeelding van enig ding dat de HEERE, uw God, u verboden heeft." (Deuteronomium 4:23)
Hoe meer je nadenkt over hoe God wel of niet reageert op onze keuzes, hoe meer je ook ervaart dat het lastig is om er echt iets over te zeggen. Vooral in het licht van het Oude Testament. In het Oude Testament is duidelijk dat de goddelozen omkomen. Dat roept altijd de vraag op waarom God zo wreed zou zijn. Er blijven ook heel veel vragen over als het gaat over de heidenvolken die God laat uitroeien. En het is opmerkelijk dat dit in het Nieuwe Testament niet meer gebeurt. Erkenning van Israël als volk van God zou hierin wel eens een belangrijke rol kunnen spelen. Tegelijk blijft dan ook nog de vraag liggen over hoe God omgaat met Israël.
Als Israël Gods volk is, waarom komt het volk dan toch in ballingschap terecht? Natuurlijk is het makkelijk om te zeggen dat God hen had gewaarschuwd en dat dit het gevolg zou zijn van geestelijke overspel. Dat is wat Israël heeft gedaan. Het huwelijk tussen God en Israël verbraken zij om geestelijk overspel te plegen met de afgoden. En vervolgens was de ballingschap het gevolg. Het contact tussen Israël en God werd verbroken en andere koningen kregen het voor het zeggen. Het is ook iets van God Die zegt: “Okee, als jullie niet met Mij verder willen, dan geef Ik jullie andere koningen die over jullie zullen heersen.”
Wat gebeurt er als we deze lijn geestelijk doortrekken? Als ik zie wat we in pastorale begeleiding met het gebedspastoraat meemaken, dan is dit geestelijk ook precies wat er gebeurt. Zonde en God niet de eerste plaats geven, bewust of onbewust, soms zelfs door wat mensen echt is overkomen zonder dat ze dit wilden, zorgt voor ballingschap. Het is eigenlijk misschien wel een geestelijk principe.
Misschien herken je wel wat Israël meemaakte. Het is misgegaan in je leven en je bent de controle kwijtgeraakt op bepaalde terreinen van je leven. Je voelt het alsof je in ballingschap terecht bent gekomen. Het contact met God is verbroken of is er moeilijk geworden. Aanklachten worden sterker dan de stem van God. Er zijn kanalen opengezet waardoor de ballingschap een feit is geworden. Het is niet eens altijd zo heel erg bewust geweest, maar je toch is God wel op afstand en zijn er machten in je leven waar je aan overgeleverd bent.
Heel veel verhalen uit het Oude Testament staan ook symbool voor wat er geestelijk gebeurt. Als je beelden wilt hebben bij de geestelijke strijd, dan moet je de beelden van het Oude Testament koppelen aan de geestelijke strijd uit het Nieuwe Testament. Wat gebeurt er als je de vijand in de geestelijke strijd niet compleet uitroeit? Dan komt hij vroeg of laat gewoon weer terug in je leven. Dat is wat Israël ook had gedaan. Ze hadden de vijanden laten leven en ze zijn weer uitgegroeid tot volken. Zo is het ook geestelijk: Als je de duistere machten niet opruimt, groeien ze weer uit tot grootmachten in je leven en als je die weer voedt, zul je ballingschap ervaren omdat God je overgeeft aan hen omdat je hen meer eer geeft dan God.
Klinkt dit hard? Misschien wel, maar God bedoelt het niet hard, het zijn onze eigen keuzes en als je erin zit, kom je er bijna niet meer uit. In ieder geval niet op eigen kracht. Is het straf van God? Je mag het zo noemen, misschien moet je het meer de macht van de vijand noemen die we zelf zo makkelijk groot laten worden. Focus op God Die het beste met je voorheeft, is de beste bescherming. En is het mis gegaan, zoek dan ook echt hulp om uit die geestelijke ballingschap terug te komen in de nabijheid van God.
Gebed: Heer, ik dank U dat er altijd een weg terug is bij U. Ik maak opnieuw de keus om alleen voor U te leven en elke macht uit de duisternis aan te zeggen dat ik daar niet meer naar wil luisteren.