"En aan een ander werkingen van krachten, en aan een ander profetie, en aan een ander het onderscheiden van geesten, en aan een ander allerlei talen, en aan een ander uitleg van talen." (1 Korinthe 12:10)
Wat maakt dat profetie soms ingewikkeld of spannend kan zijn? Het lijkt natuurlijk heel erg mooi om iemand een mooi woord van de Heer te brengen, maar is het altijd mooi? Het is wel goed om hier heel eerlijk over te zijn. We zien namelijk ook in de Bijbel meerdere profeten die echt niet altijd een mooie boodschap brengen. Nu kun je zeggen dat dit in het Oude Testament was, maar ook in het Nieuwe Testament lezen we over de profeet Agabus die een hongersnood heeft voorspeld en die ook is uitgekomen. Dus is profetie altijd zo mooi?
Profetie is iets moois omdat God jou gebruikt om Zijn boodschap bij mensen te brengen. Mensen die niet geloven dat de gaven van de Geest ook voor onze tijd zijn, die zitten met profetie meestal wel wat in hun maag, maar om dat op te lossen hebben ze profetie en een preek op zondag hetzelfde gemaakt. Maar dat is het natuurlijk niet. Profetie is niet een uitleg van de Bijbel, maar profetie zijn woorden die God, bovennatuurlijk bekendmaakt aan gelovigen. Vaak is het heel concreet en heeft het betrekking op dat wat gaat komen.
Op andere momenten kunnen het ook echt woorden van bemoediging zijn. Dan klinkt het allemaal nog wel heel erg mooi. Maar stel je nu voor dat iemand je een woord van God komt brengen waar je helemaal niet op zit te wachten. Degenen die mij kennen en weten hoe ik in mijn geloof sta, begrijpen soms niet dat ik nog steeds in de traditionele kerk mijn dagelijks werk doe. Ik kom ook buiten de traditionele kerk op heel veel plaatsen, maar mijn eerste bediening heeft God aan mij in de traditionele kerk gegeven. En dat vind ik echt weleens lastig. De tradities en vooral de vormen waar je dan weer niet aan mag komen en soms zoveel weerstand tegen het werk van de Heilige Geest.
Van tijd tot tijd worstel ik hier echt over met God. En de laatste tijd heb ik van heel veel verschillende mensen, onafhankelijk van elkaar, op verschillende momenten telkens te horen gekregen: “Theo, jij moet op je plaats blijven, want als mensen zoals jij, met zoveel kracht van de Heilige Geest, vertrekken, dan komt er nooit een doorbraak.” Misschien kun je het je voorstellen hoe ik verlang naar doorbraken en het gaat soms maar zo langzaam en dat ik dan met meerdere van dit soort zelfde woorden die mensen brengen, ik het ook weleens lastig vind om die te ontvangen. Soms zou ik ook weleens voor de makkelijke weg willen kiezen, maar weet ik diep vanbinnen dat God mij voor wat anders wil gebruiken.
En nu wil ik heel graag gehoorzaam zijn en op die plaats mijn bediening van God ontvangen waar Hij wil dat ik ben, ook al wil mijn eigen mensje het weleens anders. Als iemand dit dan tegen mij zeg, dan neem ik dat heel serieus en als het meerdere keren gebeurt, neem ik het nog veel serieuzer en zal ik trouw zijn in waar God mij roept. Maar stel dat je een woord hebt voor iemand die een mooi woord wel wil ontvangen, maar een in zijn ogen negatief woord niet?
Profetie is niet altijd makkelijk. Niet om het te ontvangen, maar ook niet om het te brengen. Misschien denk je soms dat het bij mij allemaal vanzelf gaat, maar dat is echt niet zo. Soms krijg ik een overtuiging dat ik iets moet brengen namens God bij iemand, maar durf ik echt niet. Het is niet erg om dat toe te geven. Dit is ook gewoon wat het is. Dat zorgt ook dat je altijd zult zorgen dat je echt zeker wilt weten of God spreekt.
Gebed: Hoe lastig profetie ook is, ook omdat ik mens ben en U God en ik soms niet precies hoor wat U zegt, toch wil ik echt U stem verstaan en doorgeven.