"Maar Petrus zei: Mens, ik weet niet wat u zegt. En onmiddellijk, terwijl hij nog sprak, kraaide de haan. En de Heere keerde Zich om en keek Petrus aan. En Petrus herinnerde zich het woord van de Heere, hoe Hij tegen hem gezegd had: Voordat de haan gekraaid zal hebben, zult u mij driemaal verloochend hebben.” (Lukas 22:60 en 61)
Een gewaarschuwd mens telt voor twee, zou je zeggen. Stel je voor dat Jezus je vandaag laat weten dat jij morgen drie keer iets gaat doen dat niet goed is, en je valt voor de eerste keer in zo’n fout, dan moet er toch ergens een belletje gaan rinkelen? Petrus wist toch wat Jezus had gezegd? Wat is dit geweest bij hem?
Wij zullen er nooit achter komen hoe het precies zit. Er moet iets zijn geweest waardoor Petrus op geen enkele manier meer besefte dat de woorden van Jezus heel precies in vervulling aan het gaan waren. En als je er over nadenkt, is het ergens te begrijpen dat Petrus zo reageert. Kijk, het is natuurlijk heel makkelijk om te roepen dat je Jezus nooit zal verloochenen, maar wat nu als je op een plaats ervan beschuldigd wordt dat jij Jezus volgt, terwijl Jezus op dat moment de grootste misdadiger is die men denkt en jij ben een volgeling van Hem?
Of stel je voor dat er vervolging losbarst in Nederland en er staat iemand voor je met een pistool en die zegt: Geloof jij in Jezus? En je weet dat als jij “ja” zegt, dat hij zal schieten, wat doe je dan? Bijna gelijkwaardig qua angst en qua dreiging was de situatie voor Petrus. Wellicht is echt de angst om zijn hart geslagen. Maar hij wilde toch wel met Jezus sterven? Dat had hij nog gezegd. Ja, natuurlijk, dat was ook zijn diepste verlangen om zo trouw te zijn aan Jezus. En Petrus was niet op zijn mondje gevallen en soms reageerde hij veel te impulsief, maar toch was het wel zijn oprechtheid.
En dan komt het moment dat er eerst een onbetekend dienstmeisje roept dat ze Petrus kent als volgeling van Jezus en daarna volgen nog twee personen. En in de reactie van Petrus, waar hij begint te roepen, voel je zijn angst. En voor hij het beseft heeft hij Jezus driemaal verloochend. Zo makkelijk gaat dit dus. En reken dat satan alles eraan gedaan heeft om dit te laten gebeuren en reken dat hij de angst heeft gevoed.
Pas als de haan kraait, dan beseft Petrus hoe verschrikkelijk mis het is gegaan. En als Jezus hem dan ook nog even aankijkt, dan heeft hij het niet meer. Herken je dit soort momenten? Ongemerkt ging het mis en dan gebeurt er iets waardoor je plotseling beseft dat het echt mis is gegaan. En dan dat gevoel dat Jezus je op dat moment aankijkt. Niet verwijtend, maar liefdevol corrigerend. Dan weet je toch niet meer waar je het moet zoeken?
Het kijken van Jezus zorgt bij Petrus voor berouw. Wat bij Judas niet gebeurde, gebeurt bij Petrus wel. Hij breekt en vindt daarmee de weg terug. Als het nu echt is misgegaan, kijk eens echt Jezus in Zijn ogen. Dan zie je liefde en bewogenheid en dat breekt je hart en je kunt weer terug.
Gebed: Heer, Uw ogen zijn vol met liefde en bewogenheid, ook als het mis is gegaan in mijn leven. Dank U wel voor zoveel liefde!